เปิดมุมมอง “ปกรณ์ นิลประพันธ์” ต่อสงครามการค้าโลก

แต่เมื่อประธานาธิบดีโอบามาเริ่มดำเนินนโยบาย pivot to Asia เค้าลางของหายนะเริ่มก่อตัวขึ้นกับ trade liberalization และความคึกคักของการค้าการลงทุน นโยบายนี้ทำให้การแบ่งขั้วแบ่งข้างในเอเชียหวนกลับมาอีกครั้งหนึ่ง การเคลื่อนย้ายเงินทุนและการลงทุนต้องคำนึงถึงขั้วข้างในน้ำหนักที่มากกว่าประเด็นทางต้นทุน เมื่อตามมาด้วยนโยบาย American first ของประธานาธิบดีดอนัลด์ จอนห์ ทรัมป์ ที่มีความแข็งกร้าว และนำมาสู่ trade war กับจีนอย่างเต็มรูปแบบ ทุกอย่างเริ่มหยุดชะงัก การดึงการลงทุนกลับประเทศกลายเป็นประเด็นหลัก การไม่ขายหรือขายโดยมีเงื่อนไขบีบรัดสินค้าหรือบริการจำนวนมากทำให้ trade liberalization หยุดชะงักลงอย่างรวดเร็ว นโยบาย AUKUS ในรัฐบาลสหรัฐในเวลาต่อมายิ่งสร้างความตึงเครียดให้แก่การค้าเสรี

เมื่อโควิดระบาดในปลายปี 2019 จีนเลือกที่จะปิดประเทศอย่างจริงจัง และส่งเสริมสนับสนุนการพัฒนา production line ในทุกสินค้าและบริการ รวมทั้งเทคโนโลยีชั้นสูงต่าง ๆ ที่ยังต้องพึ่งพาต่างประเทศ ให้สามารถพึ่งพาตัวเองได้ในช่วงคับขัน ซึ่งเกือนทุกประเทศก็ดำเนินการแบบเดียวกันแต่ด้วย magnitude ที่น้อยกว่ามาก เมื่อเปิดประเทศอีกครั้ง production line ที่พรั่งพร้อมและ excess supply จึงหลั่งไหลออกมาจากจีนเหมือนทำนบแตก ตีตลาดโลกในราคาต่ำกว่ามากจนทำให้ทุกคนต้อง raise barriers ขึ้นอีกครั้ง การกลับมาของ trade barriers ในรอบนี้เป็นการเปิดหน้าชนในลักษณะการห้ามนำเข้า ห้ามส่งออก และขึ้นภาษีโต้ตอบอย่างหนักหน่วง นอกจากนี้ นโยบายท่องเที่ยวภายในประเทศ เที่ยวจีนถูกกว่า และความรักชาติของผู้คน ทำให้นักท่องเที่ยวเดินทางไปยังต่างประเทศน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด ภาพนักท่องเที่ยวที่หลั่งไหลไปประเทศต่าง ๆ และซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า กลายเป็น“ภาพจำ” ไปแล้ว