เปิดมุมมอง “ปกรณ์ นิลประพันธ์” ถึงเวลารับมือสังคมผู้สูงอายุ

ผมเห็นว่ามัน “สวนทาง” กับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น มันใช่เมื่อช่วง 1920s-1990s แต่มันเริ่มไม่ใช่ตั้งแต่ 2000s เป็นต้นมาเพราะประชากรมีจำนวนลดลง คุณภาพของประชากรก็มีแนวโน้มลดลง โครงสร้างเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงน้อยมากเมื่อเทียบกับสภาพเศรษฐกิจใหม่ที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ข้อเท็จจริงนีีมันจะทำให้โครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่กลายเป็นภาระของอนาคต รายได้ไม่น่าจะเพิ่ม แต่น่าจะลดลง เพราะผู้ใช้บริการมีแนวโน้มลดลงชัดเจน ขณะที่ต้องมีค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษามากขึ้นเนื่องจากสภาพการใช้และอายุการใช้ อันเป็นค่าใช้จ่ายที่ภาครัฐต้องรับผิดชอบ แต่แหล่งรายได้หลักของรัฐคือภาษีก็ลดลงทั้งจากประชากรที่ลดลง และเศรษฐกิจใหม่ของโลกที่เป็น p2p มากขึ้น ง่าย ๆ คือรายได้ของรัฐมีแนวโน้มลดลงอย่างต่อเนื่อง แต่ชัดเจนว่ารายจ่ายภาครัฐเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และไม่มีการลดทอนรายจ่ายให้สมดุล ยังไม่นับรวมค่าใช้จ่ายเพื่อแก้ไขเยียวยาปัญหาที่เกิดจาก climate change ที่รุนแรงมากขึ้นและเป็นค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นทุกปีอีกด้วย

พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรหนอ??