“จักรภพ เพ็ญแข” ท้าดีเบต “พรรคส้ม” หวังให้อาหารสมองประชาชน ดีกว่าก่นด่ากันไปวัน ๆ

ขณะที่ การเขียนหรือการพูดที่เชือดเฉือนให้เจ็บใจ หรือ การมีแนวคิดสุดโต่งโดยไม่ยอมรับความคิดของอีกฝ่าย ไม่ใช่ “ประชาธิปไตย” การสร้างความเกลียดชังเรื่องสีเสื้อควรหยุดได้แล้ว เพราะหากวันหนึ่ง สีเสื้อหนึ่งได้มีอำนาจขึ้นมา จะทำอย่างไรกับอีกสีเสื้อหนึ่ง ดั่งเช่น การเคลื่อนไหวของคนเสื้อแดงในอดีต หากฝ่ายเสื้อแดงมีอำนาจ จะทำอย่างไรกับฝ่ายเสื้อเหลือง ดังนั้นหากไม่ให้อภัยต่อกันจะทำให้การเมืองเดินหน้าต่อไม่ได้ ดั่งเช่นที่ “แกนนำพรรคส้ม” ขุ่นเคืองที่ระบุว่า พรรคก้าวไกลเดิม หรือ พรรคประชาชนเป็นพรรคปฏิวัติ  เพราะมีความคิดสุดโต่ง ซึ่งมีบทเรียนมาแล้วถึง 2 ครั้งจากการถูกยุบพรรค

เช่นเดียวกับประเด็นมาตรา 112 กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อสู้  แต่ปัจจุบันการเมืองไทยเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และ มีการถอยกันอยู่ตลอดเวลา หรือ ยังจะเสพติดความขัดแย้งกันต่อไป  ดังนั้น 15 ปีที่ผ่านมาได้คิดทบทวน เพราะสิ่งใหญ่กว่าตัวเราได้เปลี่ยนไป  ขึ้นอยู่กับว่าตัวเราต้องปรับตามได้หรือไม่  ยิ่งยุคปัจจุบันเทคโนโลยีการสื่อสารก้าวหน้า ข้อมูลข่าวสารมากล้น แต่ใจเราจะยอมรับสถานการณ์ใหม่หรือข้อมูลใหม่ ๆ ได้หรือไม่

เช่นเดียวกับที่แกนนำพรรคส้มส้มออกมาปรามาสว่าเลือกตายไปเลยดีกว่ากลับมาแบบจักรภพ หรือ เอาตัวรอดคนเดียว แล้วถีบคนอื่นไปติดคุก  “จักรภพ เพ็ญแข” เห็นว่า หากพูดเช่นนั้น ด่วนสรุปไปหรือไม่ ไม่ได้หยุดมองเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป และ อยากให้วุ่นวายต่อหรือไม่ ตนยอมให้กล่าวปรามาสต่อไป  แต่อย่าลืมว่าคนที่พูด เล่นไปตามบทของตัวเองที่เป็นบทเดิม ๆ คือ นักค้านหรือนักประท้วง จึงไม่กล้ายอมรับความจริง กลัวเสียสถานะหรือกลัวจะอธิบายสังคมไม่ได้ใช่หรือไม่ หากต้องปรับตัวตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

เช่นเดียวกับ ระบบอุปถัมภ์ หรือ ระบบคุณภาพ ต้องไปกันแบบคู่ขนาน นั้นคือ ของเก่ายังอยู่ ขณะที่ของใหม่ต้องทำให้ได้  นอกจากนี้ยังเห็นว่า การเมืองในประเทศต้องคู่ขนานกับการเมืองต่างประเทศ เปลี่ยนไปแล้ว เมื่อ 15 ปีก่อน แต่วันนี้ รัฐไทยเล็กลง ทุกคนต่างต้องทำหน้าที่ของตัวเพื่อเดินหน้าไปสู่การเป็นรัฐหนึ่งเดียว  ดังนั้นบ้านเมืองต้องถอยกันคนละก้าวของแต่ละฝ่าย  แต่มีบางประเด็น จะต้องมาคุยกัน ไม่ใช่แค่มาตรา 112 ยังต้องมีปัญหาอื่น ๆ ต้องกลับสร้างพื้นที่พูดคุยร่วมกันมากขึ้น  ต้องไม่เดินไปสู่สงคราม เพราะบ้านเมืองได้เปลี่ยนไปแล้ว อย่าไปหมกมุ่นเรื่องของตัวเองเพียงอย่างเดียว / ต้องแสวงหาจุดร่วมสงวนจุดต่าง อย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล แต่เอาบ้านเมืองเป็นหลัก หรือ ไม่ฟังความเห็นต่างของอีกฝ่ายหนึ่งเถียงกันแบบชนิดไม่เผาผี

จับตา 2 ผู้นำจิตวิญญาณ “พรรคส้ม” กล้ารับคำท้า “จักรภพ เพ็ญแข” หรือไม่ กองเชียร์เสื้อแดง และ เสื้อส้ม เกาะขอบสังเวียนรอดูมวยคู่เดือด! จะกล้ารับคำท้าหรือใจปลาซิว? เดี๋ยวได้รู้กัน