ล่าสุดอ.เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์ ออกมาชี้แจงว่า ถึงการที่บอกว่า DNA ตรงกับตัวอย่างในไทย 70% นั้น ก็ยังถือเป็นกลุ่มที่กว้าง เพราะมาจากแถบ DNA ที่เป็นกระจุกสั้น แต่การจะดูลึกลงในระดับ “กิ่งย่อย” จนระบุประเทศได้ชัดเจนนั้น ยังต้องศึกษาเพิ่มให้ถึงแถบ DNA ที่ยาวขึ้น โดยเฉพาะจะต้องมี DNA จากปลาชุดที่นำเข้าเมื่อสิบกว่าปีก่อนมาเปรียบเทียบด้วย ซึ่งมองว่าไม่ง่าย และ ณ วันนี้จึงยังไม่ควรจะฟันธงว่า มีการนำปลาเข้ามาในครั้งเดียว

และหากสุดท้าย เมื่อผลการศึกษาตรวจมาพบว่า ปลาที่เจอในประเทศไทย มีทั้งกาน่า หรือกาน่าส่วนอื่นเนื่องจากเป็นประเทศใหญ่ หรือมาจาก โกตดิวัวร์ ก็อาจนำไปสู่ซึ่งคำตอบใหม่ก็ได้

อีกหนึ่งประเด็น ที่ อ.เจษฎา แสดงความไม่เห็นด้วยกับอนุกรรมาธิการ คือการเลือกเชื่อตามที่ 11 บริษัทที่ส่งออกปลาหมอคางดำ แจ้งว่ามีการกรอกข้อมูลผิดพลาด เพราะยังอธิบายไม่ได้ว่าประเทศปลายทาง ได้รับปลาตามชื่อทางวิทยาศาสตร์ใช่หรือไม่ ซึ่งเป็นโจทย์ที่ยังน่าสงสัย และหากตัดสินใจเชื่อเช่นนั้น ก็อาจทำให้ไม่สามารถสืบค้นไปถึงที่มาของปลาที่ส่งออกหรือลักลอบนำเข้าได้เลย และทำให้มีการชี้เป้ามาที่บริษัทที่นำเข้าแต่เพียงรายเดียว

โดยอ.เจษฎา ยังกล่าวทิ้งท้ายว่า เสียดายที่้คณะอนุกรรมาธิการ ไม่โทรมาถามข้อมูลก่อนที่จะแถลงสรุปผลการศึกษา เพราะถือว่าข้อมูลยังไม่ครบถ้วนทั้งหมด และยังมีจุดที่น่าสงสัยตามที่กล่าวมา