“นริศ ยินตัน” คู่ความ “เชน ธนา” ให้ปากคำกองปราบฯ ซัดต้องการล้มบนฟูก ฟอกตัวเองให้พ้นผิด

หลังจากที่อัยการมีความเห็นสั่งฟ้องและเรียกคู่กรณีประกอบด้วย บริษัทอามาโด้ เชนธนา และ เจน มารับทราบข้อหาแล้ว วันนี้เราในฐานะผู้เสียหายจึงเข้ามาให้การเพิ่มเติมในประเด็นที่อัยการต้องการอีก 3-4 ประเด็น

ตนขออธิบายให้เข้าใจง่ายๆ คือการที่คู่กรณีทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องแพ่งนั้น สุดท้ายแล้วคนที่จะรับผิดชอบในคดีนี้คือบริษัท ภาษาชาวบ้านทั่วไปก็คือล้มบนฟูก เพราะผู้บริหารทั้งสองคน คือเชน ธนา และภรรยา ที่ถูกฟ้องร่วมด้วยก็ลอยตัว ไม่ต้องรับผิดชอบใดๆ จึงพยายามทำทุกวิถีทาง พูดตลอดให้คนเห็นว่ามันเป็นคดีแพ่ง จะได้ไม่ต้องรับผิดชอบ ระยะหลังๆ ก็เห็นว่าพยายามขยันขายของอยู่ แต่ก็มีหลายคนมาคอมเม้นท์แล้วแท็กตนว่าเขาพยามไลฟ์ขายสินค้าเพื่อหาเงินมาชำระให้ตน ซึ่งขอยืนยันตรงนี้เลยว่าตนยังไม่ได้รับชำระเงินเลยแม้แต่บาทเดียว

เท่าที่ตนทราบปัจจุบันดูจากงบการเงินของบริษัท เขายังมีเจ้าหนี้ค้างชำระอยู่ 700 กว่าล้านบาท ไม่ใช่ตนรายเดียว ที่เป็นเจ้าหนี้ แต่จากการตรวจสอบงบการเงินกลับปรากฏว่า มีการเอาเงินออกให้กับกรรมการคือเชนธนากว่า 100 ล้านบาท นี่จึงเป็นสาเหตุ ว่าเหตุใดคู่กรณีจึงอยากให้มันเป็นคดีแพ่งมากกว่า เพราะเงินในบริษัทมันไม่มีพอชำระเจ้าหนี้อยู่แล้ว ถ้าเป็นคดีแพ่ง บริษัทไม่ต้องชำระ เป็นการล้มบนฟูก ทำให้เห็นว่าทุกครั้งที่ออกมาพูดเข้าจะพูดว่าเป็นคดีแพ่งเสมอ แต่สิ่งที่ตนอธิบายให้ทั้งอัยการและพนักงานสอบสวนฟัง ทำให้เห็นได้ว่า คู่กรณีมีพฤติการณ์ และพฤติกรรมมันเป็นการฉ้อโกง ถึงมีการสั่งฟ้องในคดีนี้“

คดีนี้เหลืออีก 2 ผัด ที่พนักงานสอบสวนต้องส่งสำนวนพร้อมความเห็นทางคดี ให้อัยการฟ้องศาล ภายในวันศุกร์ที่ 13 ธ.ค.นี้ ซึ่งตนเชื่อว่าพนักงานสอบสวนน่าจะทำเสร็จทัน

นายนริศ ยังกล่าวถึงกรณีที่เชน ธนา ออกมาหลังน้ำตาให้สัมภาษณ์ว่า เหตุการณ์มันผ่านมาสองปีแล้ว เขาบอกว่ามีพนักงานที่ต้องดูแล ในส่วนของเจ้าหนี้อย่างตนและรายอื่นๆ ก็มีพนักงาน มีคนที่ต้องดูแลเช่นกัน ทุกคนก็มีภาระ หน้าที่ต่างกันไป การที่ตนไม่ได้ออกมาร้องไห้ไม่ใช่แสดงว่าตนไม่ได้เสียใจหรือไม่มีภาระต้องดูแล ตนก็มีภาระมีพนักงาน หลายสิบหลายร้อยชีวิตที่จะต้องดูแลเช่นกัน แต่ทุกวันนี้ตนต้องกลายเป็นหนี้โดยไม่ได้เป็นผู้ก่อ เพราะต้องชำระค่าสินค้าที่เขาไม่ได้ชำระตน ตนเองก็ต้องทำงานเพื่อชำระหนี้ที่ตนไม่ได้สร้างขึ้นมา ถ้าตนใช้ชีวิตสุขสบาย ไม่เดือดร้อน ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่นี่กลับเป็นว่า ลูกหนี้ตนใช้ชีวิตสุขสบายกว่าตน ใช้ชีวิตอย่างสบาย เท่าที่ตนเห็นจากการโพสต์ในโซเชียลฯ ส่วนตัวของเขา น่าจะแฮปปี้มีความสุขดี

ตนว่าเจ้าหนี้ทุกคนเห็นแบบนี้ ก็คงไม่สบายใจ แต่จะให้ตนมาร้องไห้ ตนว่าไม่น่าจะใช่วิถี ตนว่าเราออกมาเรียกร้องความยุติธรรม โดยใช้ศาลและระบบความยุติธรรมของประเทศไทยมากว่า แทนที่ตนจะออกมาร้องไห้มากกว่า เพราะมูลหนี้ค่าสินค้า 79 ล้านบาท คดีนี้เป็นความผิดที่ยอมความได้ แต่อยู่ที่ตัวของคู่กรณีเองด้วย แต่เขายังมีความเชื่อว่าจะทำให้เป็นคดีแพ่งได้อยู่ ถ้าเขายอมรับชำระตนคืนก็แสดงว่า เขาฉ้อโกงตนจริง แล้วคดีอื่นๆ ที่มีกับเขาอยู่ก็อาจจะเข้าข่ายฉ้อโกงเช่นกัน ส่วนที่มีคนมาระบุว่าเกี่ยวข้องมูลนิธิฯ นั้นยอมรับว่า คุณพ่อตนท่านเป็นกรรมการช่วยเหลืออยู่ที่มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ส่วนตนยังไม่ได้เข้าไปช่วย