“วิศวกรไฟฟ้า” แนะวิธีป้องกันและช่วยเหลือผู้ถูกไฟดูด ในพื้นที่น้ำท่วม

สำหรับกรณีดังกล่าว นายดุสิต สุขสวัสดิ์ อาจารย์ประจำภาควิชาวิศวกรรมภาคไฟฟ้า สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง (สจล.) ซึ่งเป็นผู้คิดค้นอุปกรณ์ที่เรียกว่า “ไม้วัดไฟรั่ว” ซึ่งใช้ในพื้นที่ประสบภัยน้ำท่วม เปิดเผยว่า ภัยจากไฟดูดในช่วงที่น้ำท่วม สร้างความสูญเสียร้ายแรงอย่างที่นึกไม่ถึง โดยอ้างอิงจากสถิติช่วงเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ เมื่อปี 2554 ซึ่งมีผู้เสียชีวิตจากสาเหตุไฟดูดสูงถึง 184 ราย ในช่วงเวลาประมาณ 45 วัน และเมื่อดูข้อมูลเชิงลึกลงไป ก็จะพบว่า ผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่ มักถูกไฟดูขณะเดินทางสัญจรและไปจับโลหะต่างๆที่อยู่ระหว่างทาง เช่น ราวสะพาน ตู้โทรศัพท์ เสาต่างๆ โดยที่ไม่รู้ว่า ในบริเวณนั้นมีกระแสไฟรั่วอยู่

“เรามักจะบอกกันว่า ให้ไปตัดไฟก่อน แต่เราลืมไปว่า คนทั่วไป เขาไม่อยู่ในสถานะที่จะไปตัดไฟสาธารณะได้ หรือถึงจะพยายามตัดไฟ ก็ไม่ทันอยู่ดีในกรณีที่มีคนถูกไฟดูด เพราะมีเวลาช่วยเหลือเพียงไม่เกิน 2 นาทีเท่านั้น ดังนั้น เราจึงต้องให้ความรู้กับประชาชนว่า หากอยู่ในพื้นที่ประสบภัยน้ำท่วมควรสังเกตอย่างไรว่า มีไฟรั่วหรือไม่ และเมื่อสงสัยว่าอยู่ใกล้พื้นที่ที่เกิดไฟรั่วจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไร”

จากกรณีศึกษาในพื้นที่ จ.อุดรธานี อาจารย์ดุสิต ได้ให้คำแนะนำต่อประชาชนที่อยู่ในพื้นที่น้ำท่วมไว้ 2 ประเด็น คือ
ประเด็นแรก วิธีสังเกตว่า มีไฟรั่วในน้ำหรือไม่และควรปฏิบัติตัวอย่างไร เมื่อพบไฟรั่ว
• ระหว่างเดินอยู่ในน้ำ อย่าจับโลหะ เช่น เสาไฟ ราวสะพาน ตู้โทรศัพท์

• หากสังเกตได้ว่า ในน้ำบริเวณนั้น จะมีลักษณะเป็นฟองปุดๆขึ้นมาเหมือนฟองโซดา แสดงว่า มีไฟรั่วในบริเวณนั้น โดยรัศมีของไฟที่รั่วจะมากน้อยต่างกัน ขึ้นอยู่กับขนาดของวัตถุที่เป็นตัวนำไฟฟ้า

• หากเดินไปถึงบริเวณที่มีไฟรั่วในน้ำ เมื่อเริ่มสัมผัสสนามไฟฟ้า เราจะมีความรู้สึกคล้ายอาการเหน็บชา แต่ยังสามารถขยับอวัยวะได้(เคยทดลองแล้วพบว่า แม้แต่คนที่ใส่กางเกงยีนส์ ก็สามารถรับรู้ได้ถึงสนามไฟฟ้า แต่จะรับรู้ได้น้อยกว่าคนที่ใส่กางเกงขาสั้น)

• เมื่อเกิดอาการคล้ายเหน็บชา ให้สันนิษฐานได้เลยว่า แหล่งที่กระแสไฟรั่วอยู่ใกล้มากๆแล้ว ในระยะประมาณ 30 เซนติเมตร ดังนั้นจึงไม่ควรสัมผัสอะไรเด็ดขาด ไม่ควรเดินต่อไปข้างหน้า สิ่งที่ควรทำ คือ “ต้องเดินกลับไปยังเส้นทางเดิมเท่านั้น”