นับตั้งแต่วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ.2475 หลังจากกลุ่มคณะราษฎรล้มล้างการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบประชาธิปไตย จากวันนั้นเวลาผ่านไปกว่า 85 ปี แต่วงล้อการเมืองไทยยังเต็มไปด้วยภาพความขัดแย้งเวียนมาไม่รู้จบ ซึ่งความเห็นต่างไม่ใช่เรื่องผิดถูก และประเทศไทยผ่านเหตุการณ์เสียเลือดเสียเนื้อมาหลายครั้งหลายครา แต่ไม่เคยมีคราวใดที่สถาบันอันเป็นที่รักของคนไทยจะถูกกลุ่มเยาวชนที่เรียกตัวเองว่า “สามนิ้ว” และ “ผู้ชักใย” จาบจ้วงได้เท่าทุกวันนี้
ตลอดหลายปีที่ผ่านมามีความพยายามของกลุ่มสาวนิ้วเดินเกมด้วยการปลุกม็อบลงถนนโดยหวังจะให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ขณะเดียวกันในทางการเมืองเป็นหน้าที่ของพรรคอนาคตใหม่ หรือพรรคก้าวไกลปัจจุบันเดินเกมในสภาเพื่อไปให้ถึงจุดหมายสุดแสนวิปลาส แม้ช่วงนึงพลังของพวกสามนิ้วแผ่ขยายออกไปจนน่าวิตกกังวัล แต่เมื่อเวลาผ่านไปแนวร่วมที่เคยมีหลักหมื่นหลักแสนกับร่อยหรอเมื่อบรรดาน้อง ๆ หนู ๆ รู้ว่า “ถูกหลอกใช้”
การปลุกผีเพื่อทำให้สถาบันสั่นคลอนเกิดขึ้นมาตลอด แต่ความพยายามดังกล่าวเกิดขึ้นมาอีกครั้งด้วยการใช้กระบวนการปั่นกระแสผ่านทาง “สาวก” สองสาวนักกิจกรรม น.ส.ทานตะวัน ตัวตุลานนท์ หรือ “ตะวัน” และ น.ส.อรวรรณ ภู่พงษ์ หรือ “แบม” ผู้ต้องหาคดี 112 ที่ประกาศจุดยืนถอนประกันตนเองก่อนยื่น 3 ข้อเรียกร้อง 1. ต้องปฏิรูปกระบวนการยุติธรรม 2. ปล่อยผู้ต้องหาคดีการเมือง และ 3. ยกเลิก ม.112 และ ม.116 จากนั้นได้ประกาศอดน้ำและข้าวจนกว่าทุกข้อเสนอจะได้รับการปฏิบัติตาม
ถึงขณะนี้ “ตะวัน” และ “แบม” อดอาหารอยู่ในเรือนจำเป็นเวลานานถึง 5 วัน ในทางการแพทย์ถือว่า อันตรายยิ่งนัก เพราะจากข้อมูลของกระทรวงสาธารณสุขระบุไว้ว่า ปกติร่างกายของคนทั่วไปจะทนต่อภาวะขาดอาหารได้ 30 – 60 วัน ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของแต่ละบุคคล แต่ในทางกลับกันร่างกายคนปกติทั่วไปจะทนต่อภาวะขาดน้ำได้เพียง 3-7 วัน หรือไม่เกิน 1 สัปดาห์เท่านั้น
