การอดข้าวอดน้ำของ นางสาวทานตะวัน ตัวตุลานนท์ หรือ “ตะวัน” และ นางสาวอรวรรณ ภู่พงษ์ หรือ “แบม” 2 ผู้ต้องหาคดี มาตรา 112 ที่ถอนประกันตัวเอง เพื่อแสดงจุดยืนเรียกร้องให้ศาลปล่อยผู้ต้องขังการเมืองทุกคน และให้สังคมรับข้อเรียกร้อง 3 ข้อนั้น ต้องบอกว่าอีเวนท์ครั้งนี้มองผิวเผินอาจจะเป็นการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิเสรีภาพและต่อต้านกระบวนการยุติธรรมของมวลชน 3 นิ้ว เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่ความจริงแล้วหากไปย้อนดูจุดเริ่มต้น และไล่เรียงมาจนถึงเวลานี้ ก็ชัดเจนว่า นี่คืออีเว้นท์หาเสียงให้กับพรรคก้าวไกล ขวัญใจม็อบ 3 นิ้ว โดยมีเหตุผลประกอบดังต่อไปนี้
1.ตะวันและแบม รู้อยู่แล้วว่าตนเองมีโอกาสูงที่จะถูกถอนประกันตัว เพราะทำผิดเงื่อนไขประกันตัว จากการไปร่วมชุมนุมต่อต้อต้านการประชุมเอเปค ซึ่งกรณีเดียวกัน “เก็ท โสภณ” กลุ่มโมกหลวงริมน้ำ และ “ใบปอ ดวงมุสิทธิ์” กลุ่มทะลุวัง ถูกศาลสั่งถอนประกันก่อนหน้าไปแล้ว โดยศาลได้นัดไต่สวนคำสั่งถอนประกันตะวันและแบม วันที่ 1 มีนาคม 2566 ทั้งสองจึงยื่นขอถอนประกันตัวเองเมื่อวันที่ 16 มกราคม
2.ตะวัน มีนายประกันชื่อ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกล ที่ใช้ตำแหน่งส.ส.ไปยื่นประกันตัว ทำให้ตะวันได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวเมื่อช่วงเดือนพฤษภาคม 2565 โดยนายพิธายืนยันกับศาลว่าจะเป็นผู้กำกับดูแลตะวันไม่ให้ผิดเงื่อนไขตามที่ศาลกำหนด และหากตะวันทำผิดเงื่อนไขก็ยินยอมรับผิดตามที่ศาลเห็นสมควร ซึ่งเมื่อตะวันทำผิดเงื่อนไข และนายพิธาจะต้องรับผิดชอบ ประกอบกับใกล้เข้าสู่การเลือกตั้งใหญ่ ตะวันจึงชิงถอนประกันตัวเอง เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบกับนายพิธา
