งานเข้า “ธนาธร” หลุดปากสั่งส.ส. ส่อขัดกม.ครอบงำพรรค “ดร.นิว” เห็นภาพชัด เตรียมซ้ำรอยอนาคตใหม่โดนยุบ

จนต่อมาทำให้กระแสโซเชียลวิพากษ์วิจารณ์ และตั้งคำถามว่า แบบนี้เข้าข่ายครอบงำพรรคการเมืองหรือไม่ เพราะตามมาตรา 92 บัญญัติว่า “เมื่อกกต.เมื่อหลักฐานอันควรเชื่อได้ว่าพรรคการเมืองใดกระทําการอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้ ให้ยื่นศาลรัฐธรรมนูญเพื่อสั่งยุบพรรคการเมืองนั้น ซึ่งร่วมถึงการกระทำผิดตามมาตรา 28 ด้วย ซึ่งเมื่อศาลรัฐธรรมนูญดําเนินการไต่สวนแล้ว มีหลักฐานอันควรเชื่อได้ว่าพรรคการเมืองกระทําการดังกล่าว ให้ศาลรัฐธรรมนูญสั่งยุบพรรคการเมือง และเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของคณะกรรมการบริหารพรรคการเมืองนั้น”

ทั้งนี้หากย้อนไปตรวจสอบกรณียุบพรรคอนาคตใหม่ เมื่อปี 2563 จุดเริ่มต้นก็มาจากการที่นายธนาธรไปพูดที่สมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศแห่งประเทศไทย หรือ เอฟซีซีที ในหัวข้อ อะไรคืออนาคตของพรรคอนาคตใหม่ เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2562 โดยวันนั้นเจ้าตัวในฐานะหัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ เปิดเผยว่า ตนเองได้ให้เงินพรรคยืมอยู่ 110 ล้านบาท ระหว่างการหาเสียงเลือกตั้งรอบนี้ เพราะพรรคไม่สามารถระดมทุนได้ทันเวลาสำหรับการหาเสียง

จากนั้น วันที่ 20 กันยายน 2562 ป.ป.ช.ก็ได้เผยแพร่บัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินของ นายธนาธร กรณีเข้ารับตำแหน่ง ส.ส. รวมคู่สมรสจำนวนกว่า 5,600 ล้านบาท โดยมีการแจ้งรายการที่น่าสนใจ คือ เงินปล่อยกู้ยืมแก่พรรคอนาคตใหม่ จำนวน 191.2 ล้านบาท สัญญาแรก 161.2 ล้านบาท และสัญญาที่สอง 30 ล้านบาท จึ่งนำไปสู่การยื่นกกต.ของนายศรีสุวรรณ จรรยา เพื่อให้ตรวจสอบว่าเข้าข่ายผิดกฎหมายหรือไม่

เพราะกฎหมายลูกพรรคการเมือง มาตรา 62 บัญญัติว่า พรรคการเมืองสามารถหารายได้ ด้วย 7 วิธี โดยใน 7 วิธีนั้น ไม่มีข้อไหนที่อนุญาตให้หาเงินจากการ “กู้ยืมเงิน” ดังนั้นการกู้ยืมเงินจากหัวหน้าพรรคในลักษณะนี้ของพรรคอนาคตใหม่ น่าจะเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง ในขณะที่นายธนาธรยืนกรานว่า การกู้เงินไม่ใช่รายได้ กระทั่งวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2563 มีคำวินิจฉัยให้ยุบพรรคอนาคตใหม่ พร้อมเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของคณะกรรมการบริหารพรรคเป็นเวลา 10 ปี

โดยศาลรัฐธรรมนูญเห็นว่าการที่พรรคอนาคตใหม่กู้เงินจากนายธนาธร เป็นการฝ่าฝืนมาตรา 72 ของกฎหมายลูกพรรคการเมือง เพราะเงินส่วนใดที่พรรคนำมาใช้จ่ายในการดำเนินกิจกรรมทางการเมืองซึ่งไม่มีแหล่งที่มาจากกฎหมายระบุไว้ ย่อมถือว่าเป็น “เงินที่ได้มาโดยไม่ชอบด้วยบทบัญญัติตามมาตรา 62” แม้กฏหมายนี้ไม่ได้บัญญัติห้ามการกู้เงินไว้โดยชัดเจน แต่ก็ไม่ได้รับรองว่าให้กระทำได้ อีกทั้งเงินกู้ แม้ไม่ได้เป็นรายได้ แต่ก็เป็นรายรับและเงินทางการเมือง การได้มาและใช้จ่ายเงินเพื่อทำกิจกรรมทางการเมือง จึงกระทำได้ตามขอบเขตที่กำหนดไว้เท่านั้น ประกอบกับพรรคการเมืองมีสถานะเป็นนิติบุคคลตามกฎหมายมหาชน

ดังนั้นการกู้ยืมเงินของพรรคอนาคตใหม่ จึงมีเจตนาที่จะหลีกเลี่ยงการบริจาคเงิน ทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่น ตามมาตรา 66 เมื่อการรับบริจาคดังกล่าวต้องห้ามตามมาตรา 66 จึงเป็นการรับบริจาคเงิน ทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่น อันรู้หรือควรจะรู้ว่าได้มาโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายตามกฏหมายลูกพรรคการเมือง มาตรา 72 จึงมีหลักฐานอันควรเชื่อได้ว่าพรรคอนาคตใหม่กระทำการฝ่าฝืนมาตรา 72 อันเป็นเหตุให้สั่งยุบพรรคอนาคตใหม่ตามมาตรา 92 วรรคสอง จึงต้องจับตาว่า กรณีนายธนาธรสั่งส.ส.พรรคก้าวไกล จะซ้ำรอยคดียุบพรรคอนาคตใหม่หรือไม่