แพทย์เตือนภัย เสริม “แคลเซียม” เสี่ยงสมองเสื่อมเพิ่มขึ้น

นพ.ธีระวัฒน์ เหมะจุฑา ผู้อำนวยการศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพโรคอุบัติใหม่ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อัปเดตข่าวสารวงการแพทย์ โดยระบุว่า เสริม “แคลเซียม” สมองเสื่อมเพิ่มขึ้น (ถ้ามีเส้นเลือดผิดปกติในสมอง ทั้งที่มีหริอไม่มีอาการอยู่แล้ว)

เมื่อฮอร์โมนเพศหญิงเริ่มลดลง กระดูกจะเริ่มพรุนบางขึ้น ประกาศของสหรัฐอเมริกาผ่านทางวิทยาลัยอายุรแพทย์ กุมภาพันธ์ 2013 (US Preventive Service Task Force : วารสาร Annals of Internal Medicine) ไม่สนับสนุนให้เสริมแคล เซียม ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีวิตามินดีด้วยก็ตาม เนื่องจาก ติดตามสตรีวัยทองจำนวน 36,282 ราย อายุระหว่าง 50 –  79 ปี อัตรากระดูกหัก ไม่ว่าสะโพกหรือกระดูกส่วนอื่น ๆ ไม่ต่างกับกลุ่มที่ได้หรือไม่ได้รับแคล เซียม-วิตามินดี

โดยช่วงวัยที่สมควรเสริมแคล เซียมจะเริ่มตั้งแต่สตรีอายุ 65 ปีขึ้นไป เนื่องจาก มีความเสี่ยงของการหกล้มลุกคลุกคลานมากกว่าวันอื่น ทั้งนี้ การได้รับแคล เซียม-วิตามินดี มีความเสี่ยงต่อการเกิดนิ่วในระบบทางเดินปัสสาวะในอัตรา 1 ต่อ 273 ราย เมื่อเสริมต่อเนื่องไปนาน 7 ปี

การตรวจความหนาแน่นของกระดูก

• ในรายงานเดียวกันแนะให้ทำในสตรีอายุ 65 และในผู้ชายอายุตั้งแต่ 70 ปีขึ้นไป ไม่จำเป็นต้องทำในอายุน้อยกว่านั้น
• ยกเว้น แต่ว่าเคยมีกระดูกหักง่าย แม้ถูกกระแทกเบาะ ๆ เช่น
  • โรคข้อรูมาตอยด์
  • มีบิดามารดาที่มีกระดูกสะโพกหัก ดื่มจัด สูบหนัก
  • ใช้ยาสเตียรอยด์
• ทั้งนี้ ไม่เกี่ยวกับกาแฟที่เชื่อกันนักกันหนาว่าทำให้กระดูกพรุน

สำหรับคนที่กระดูกบางเล็กน้อยแล้วเริ่มโหมกระหน่ำแคล เซียม วิตามินดี จากที่หมอให้ หรือซื้ออาหารเสริมกินเติมกระหน่ำเพิ่มอีกด้วย มีโอกาสเกิดแคล เซียมสูงในเลือด และอาจมีผลต่อหัวใจเต้นผิดปกติ

โดยรายงานล่าสุด 2 ชิ้น ในวารสารสมาคมแพทย์ของอังกฤษ (British Medical Journal 2015) ไม่พบหลักฐานที่บ่งชี้ว่า การเสริมแคล เซียมในปริมาณ 700-800 มก./วัน ไม่ว่าจากในอาหารหรือการกินเป็นยา อาหารเสริมทั้งร่วมหรือไม่ร่วมกับวิตามินดี ทำให้กระดูกหนาขึ้นหรือป้องกันกระดูกหัก

รายงานแรกวิเคราะห์ทั้งผู้ชายและผู้หญิงตั้งแต่อายุ 50 ปีขึ้นไป

• จำนวน 1,533 คนที่ได้แคล เซียมเพิ่มเติมจากอาหาร (จากการศึกษา 15 ชิ้น)
• และจำนวน 12,257 คนที่ได้รับเพิ่มจากยาหรืออาหารเสริม (จากการศึกษา 51 ชิ้น)

การวัดความหนาแน่นของกระดูกที่สะโพกและทั้งตัว 1 ปีหลังได้แคล เซียมจากอาหารมีการเพิ่มขึ้น 0.6-1%

• เมื่อผ่านไป 2 ปี เพิ่มขึ้นจากเริ่มแรก 0.7-1.8% ที่สะโพก และทั้งตัว ที่กระดูกสันหลังระดับเอวและกระดูกโคนขาส่วนคอ แต่ไม่มีผลที่กระดูกแขน

กรณีที่ได้แคลเ ซียมเป็นยา หรืออาหารเสริม อัตราการเพิ่มความหนาแน่นยังอยู่ที่ 0.7–1.8% ไม่ว่าจะวัดทีตำแหน่งใดก็ตาม หลังจากใช้ไป 1 ปี หรือมากกว่า 2 ปีครึ่งก็ตาม โดยสรุปความหนาแน่นไม่เพิ่มขึ้น หรือเพิ่มน้อยมาก และไม่ขึ้นกับระยะเวลาที่กิน

นอกจากนั้น ผลที่ได้ไม่ต่างกันไม่ว่าจะกินอาหารที่มีแคล เซียมเพิ่มในระดับสูงมาก หรือระดับต่ำลงมาบ้าง ผลที่ได้ก็ยังไม่ต่างกับการกินแคล เซียมที่เป็นในรูปของยาในขนาดต่ำ หรือสูงมีหรือไม่มีวิตามินดีก็ตาม โดยรายงานถัดมาประเมินว่า “แคลเซียม” ที่ได้เพิ่มขึ้นจากอาหาร นม หรือยาทั้งที่มีหรือไม่มีวิตามินดี พบว่าไม่สามารถป้องกันกระดูกหักได้ในกลุ่มที่ศึกษา คือในคนอายุมากกว่า 50 ปี จำนวน 44,505 ราย

รายงานใหญ่ทั้ง 2 ชิ้นที่ได้นี้ ผลตรงกันกับที่ทางสหรัฐฯ รายงานมาก่อน ทั้งนี้ การได้แคล เซียมจากอาหารตามปกติ ในขนาดวันละ 700-800 มิลลิกรัม ที่เป็นมาตรฐานในประเทศอังกฤษและในประเทศนอร์ดิก (เดนมาร์ก ฟินแลนด์ ไอซ์แลนด์ นอร์เวย์ สวีเดน) น่าจะเพียงพอโดยไม่ต้องเพิ่มปริมาณไปจนถึง 1200 มก.