วันที่ 10 ก.ค. 2566 เปิ้ลไอริณ ศรีแกล้ว ได้โพสต์ข้อความร่ายยาวผ่านอินสตาแกรมส่วนตัวว่า “พาบาร์บี้ มารับลูกสาวคนใหม่ เห็น เขาว่า..ขับปอร์เช่แล้วมันฟิน ฟิน ฟิน แม้ว่า ตอนนี้ เราจะอยู่ในจุดที่มีอิสระในการใช้ชีวิตเกือบทุกๆ ด้าน แต่ก็ไม่เคยลืมเลยว่า เราเคยมาจากไหน จากลูกคนโต พี่น้องสามคน เป็นเด็กกะโปโล ที่อายุ16 ปี ก็โดนโลกบีบบังคับ ให้เป็นเสาหลักครอบครัวที่แตกแยก ยังจำรสชาติได้ดีถึงการต้องนั่งสองแถวไปต่อรถเมล์ แม้วันฝนตกหนัก! เพื่อไปขายของ! ไปตระเวนหางานทำ ต้องต่อสู้ดิ้นรนอะไรได้เงินก็ทำ ทำมานับสิบอาชีพ จะมีใครเข้าใจชีวิตที่ต้องกระเสือกกระสนเพื่อครอบครัว เพื่อส่งตัวเองเรียน การมาถึงวันนี้ไม่ง่ายเลย แต่พอย้อนกลับไปดูก็หายเหนื่อย มีแต่ความภาคภูมิใจมาแทนที่!
"เปิ้ล ไอริณ" ร่ายยาว สุดซึ้ง ถึงวันที่ตัวเองไม่อยู่แล้ว ขอยกรถหรูปอร์เช่ให้สาธารณกุศล
ข่าวที่น่าสนใจ
เราเชื่อเสมอว่าที่เรามาถึงจุดนี้ได้ เพราะพลังแห่งการซาบซึ้ง กตัญญูรู้คุณ พลังแห่งการขอบคุณ ทุกเช้าและก่อนนอน ขอบคุณ กระทั่งทุกอุปสรรค ทุกปัญหา ขอบคุณทุกๆ บทเรียน ทุกๆ ผู้คน ที่เข้ามาเป็นจิ๊กซอว์ เป็นแบบทดสอบ ขอบคุณพลังแห่งการสำนึกรู้คุณ ความซาบซึ้ง ต่อพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ต่อแผ่นดินเกิด ต่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์! ขอบคุณโลก ที่ได้สร้างเรามาให้รู้คุณค่าชีวิต ให้เราไม่ได้เกิดมาง่ายดายสบายๆ ที่ทำให้เรามายืนอยู่ในจุดนี้ได้! รถคันนี้ เราไม่อยู่แล้ว เป็นของทุกๆ คนนะคะ อยู่ในพินัยกรรมมรดก ที่ยกให้สาธารณกุศล และมูลนิธิต่างๆ ท้ายนี้ ที่ขาดไม่ได้ ขอขอบคุณ ทุกๆ แรงใจ ทุกกำลังใจดีดี ที่มีให้เราเสมอมาด้วยค่ะ”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
-