“จอม ไฟเย็น” แฉหมดเปลือก “บุ้ง ทะลุวัง” พราก “หยก” จากแม่ ให้ท้ายทำพฤติกรรมแย่ ๆ จนถูกตัดสิทธิ์นักเรียน

จอม ไฟเย็น เล่าต่อว่า แม่หยกรู้สึกตกใจอย่างมาก เมื่อทราบข่าวหยกถูกตำรวจสน.พระราชวังจับกุมตัว หลังจากติดตามไปสังเกตการณ์เหตุนักกิจกรรมพ่นสีกำแพงวัดพระแก้ว เพราะหยกมีนัดรายงานตัวตามหมายคีด 112 อยู่แล้วในอีก 12 วันข้างหน้า ซึ่งหยกได้แจ้งแม่ว่าไม่ต้องมาประกันตัว เพราะจะใช้แนวทางปฏิเสธอำนาจศาล ซึ่งเป็นโมเดลทนายประเวศ ประภานุกูล และขอให้แม่ไม่ออกมาปรากฏตัวต่อหน้าสื่อใดๆ เพราะเกรงจะถูกฝ่ายความมั่นคงคุกคามหนักขึ้นไปอีก

ส่วนในเรื่องการติดตามคดีความ จอมไฟเย็นเล่าว่า แม่หยกได้เคยเซ็นมอบอำนาจผู้ปกครองชั่วคราวไว้เพียงครั้งเดียวให้กับเก็ท โมกหลวงริมน้ำ ซึ่งในความเป็นจริง แม่หยกแค่เพียงมาเซ็นประกันตัวกริ๊กเดียวน้องก็สามารถกลับบ้านได้ เพราะคดีเกิดตอนน้องอายุ 14 ไม่ผิดอาญาอยู่แล้ว และศาลไม่ค้านประกัน แต่ด้วยความที่แม่เคารพในแนวทางการต่อสู้ของลูกสาวอย่างสุดใจ จึงไม่ใจอ่อนไปเซ็นประกันตัวลูกออกมา

จอม ไฟเย็น เล่าถึงช่วงวันมอบตัวกับโรงเรียนด้วยว่า ช่วงใกล้วันมอบตัวม.4 เตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ หยกยังไม่มีวี่แววว่าจะได้รับการปล่อยตัว คุณแม่และน้าของน้องได้ไปที่โรงเรียนวันเดียวกับที่เก็ทไป เพื่อขอโอกาสผ่อนผันเลื่อนวันมอบตัวของน้องกับอาจารย์ชั้น ม.4 ซึ่งทางอาจารย์เองก็เข้าใจ และไม่ต้องการตัดโอกาสการเรียนของเด็ก จึงได้ทำMOUเป็นเงื่อนไขไว้กับแม่และน้า ว่าน้องได้ปล่อยตัวเมื่อไหร่ ให้แม่กับน้าพามามอบตัวกับโรงเรียนแล้วค่อยชำระค่าเทอมภายหลังก็ได้ โรงเรียนจะยังไม่ตัดสิทธิ์เรียนแน่นอน นั่นเป็นเหตุหลักที่ทางโรงเรียนยืนยันมาตลอดว่าให้ผู้ปกครองจริงๆเป็นผู้พาน้องมามอบตัวเท่านั้นตามMOU เนื่องจากระเบียบราชการถ้าผู้ปกครองตามกฎหมายไม่ได้เซ็นยินยอมมอบตัวกับโรงเรียน ก็ไม่สามารถรับเด็กมาดูแลในช่วงเวลาเรียนได้ เป็นเรื่องสำคัญทางเอกสารราชการที่อาจถูกฟ้องร้องภายหลังได้

แต่เมื่อหยกได้รับการปล่อยตัวจากการถูกขัง บุ้งซึ่งได้เข้าไปเยี่ยมน้องหลายครั้งก่อนหน้า ก็ได้ไปรับตัว และพาน้องกลับคอนโดตน โดยตอนแรกแจ้งกับสาธารณะว่าแค่จะรีบพาน้องไปหาหมอ พอได้ออกมาแม่น้องก็ได้คุยกับน้องทางโทรศัพท์ตั้งแต่คืนแรก แต่แม่น้องไม่เคยคุยกับบุ้ง เพราะไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าบุ้งคือใคร ไอ้ที่บุ้งไปหลอกสื่อว่าติดต่อแม่น้องไม่ได้-หาแม่น้องไม่เจอ-น้องไม่มีผู้ปกครอง นั่นเรื่องโกหกทั้งเพ วันแรกน้องขอพักกับพี่ๆก่อน แม่น้องก็ยังไม่ได้ว่าอะไร ปรากฎว่าวันต่อมาบุ้งพยายามแนะนำให้น้องแอบไปคัดทะเบียนบ้านออกจากบ้านแม่ไปอยู่บ้านบุ้ง โดยไม่บอกแม่น้องก่อน แม่น้องได้ทราบก็ตกใจ ว่าทำไมอยู่ๆจะให้น้องคัดทะเบียนบ้านออกแล้วไม่มาถามคุณแม่ซึ่งเป็นเจ้าบ้านและผู้ปกครองตามกฎหมายก่อนสักคำว่ายินยอมหรือไม่

โดยทางบุ้งอ้างกับน้องว่าตอนแรกจะให้น้องย้ายมาอยู่กับบุ้ง เพราะจะใช้ในการมอบตัวเข้าเรียน/รับหมายเรียกเอกสารต่างๆ ซึ่งจริงๆมาทราบภายหลังว่ากับ”พลอย” บุ้งก็ใช้วิธีการคล้ายๆกันนี้คือให้คัดทะเบียนบ้านออกมาอยู่กับบุ้ง เพื่อได้สิทธิ์ในการดูแลเป็นผู้ปกครองหรือดำเนินธุรกรรมต่างๆแทนผู้ปกครองจริงได้หากอยู่ทะเบียนบ้านเดียวกัน แต่ปัญหาคือแม่หยกในฐานะเจ้าของบ้านและผู้ปกครองตามกฎหมายไม่ได้ให้Consentยินยอม แผนให้น้องคัดทะเบียนบ้านออกเพื่อได้สิทธิ์เป็นผู้ปกครองใหม่ก็เป็นอันล่มไป แต่จุดนี้ก็เป็นจุดที่น้องเริ่มถูกมานิพูเลทให้รู้สึกไม่โอเคกับแม่ ที่แม่ไม่ยอมให้เสรีภาพในการย้ายทะเบียนบ้านออกไปอยู่กับบุ้งตามที่คาดหวังไว้

จอม ไฟเย็น ระบุอีกว่า เช้าวันแรกที่บุ้งพาน้องไปโรงเรียนเอง โดยไม่ยอมพาน้องกลับบ้านไปส่งแม่น้องก่อน โรงเรียนซึ่งทำMOUผ่อนผันการมอบตัวล่าช้าเอาไว้ให้กับแม่และน้าของน้อง จึงไม่สามารถให้บุ้งมาฉีกMOUเก่าแล้วมอบตัวแทนแม่น้องที่มาขอโอกาสไว้ได้ ซึ่งโรงเรียนก็ได้รับเข้าเรียนไว้ก่อน แต่ผ่อนผันให้น้องมามอบตัวพร้อมผู้ปกครองตัวจริงตามMOUให้ถูกต้อง โดยแจ้งกำหนดระยะวันเวลาหมดเขตกับน้อง แต่จนท้ายที่สุดบุ้งก็ไม่ยอมพาน้องกลับไปส่งแม่ เพื่อให้ได้เซ็นมอบตัวตามMOUเดิม

จอม ไฟเย็น ยังสรุปอีกว่า เช้านั้นบุ้งอ้างกับสื่อว่า “หาแม่น้องไม่เจอ-ติดต่อแม่น้องไม่ได้-น้องไม่มีผู้ปกครองมา” แต่
-แม่น้องยังพำนักบ้านเดิม แค่มีคนพาน้องไปพักที่อื่นไม่พากลับบ้าน
-น้องกับแม่ยังติดต่อกันได้ตลอดตั้งแต่ออกมา แม่เขาแค่ไม่คุยกับบุ้ง เพราะเป็นใครก็ไม่รู้ อยู่ๆมาฉีกMOUที่ไปของทำไว้กับโรงเรียนด้วยการพาลูกเขาไปมอบตัวทั้งที่ไม่เกี่ยวข้อง
– น้องไม่มีผู้ปกครองมา เพราะบุ้งไม่ได้พาน้องไปส่งบ้านผู้ปกครอง ซึ่งแม่น้องเตรียมการพาน้องมอบตัวกับโรงเรียนตามที่ขอทำMOUไว้แล้ว แต่กลับพยายามให้น้องคัดทะเบียนบ้านออกแทน

จอม ไฟเย็น ชี้ว่า นี่คือจุดเริ่มต้นของการโกหกใส่ร้ายแม่น้อง หลังจากนั้นบุ้งไปออกVoiceTVพูดโจมตีให้คนเข้าใจว่าครอบครัวน้องใช้ความรุนแรง น้องเลยออกมา เพื่อบุ้งจะได้หาทางสวมเป็นผู้อุปการะใหม่ และจากการที่หลายฝ่ายได้ฟังจากบุ้งด้านเดียว ก็แทบหลงทิศหลงทางในการแก้ปัญหาเรื่องสิทธิ์การเข้าเรียน หลังจากนั้นผมก็ได้คุยกับแม่น้องไม่กี่ครั้ง ซึ่งทุกครั้งก็ไม่ได้ยินยอมใดๆกับการที่น้องจะไปอยู่กับใครอื่นก็ไม่รู้ จะมาเอาลูกแม่ไปได้ยังไง ซึ่งพักหลังๆสภาพจิตใจของแม่น้องก็ค่อนข้างย่ำแย่ลงไปมาก จากการขบวนที่บอกเป็นฝ่ายประชาธิปไตยด้วยกันพรากลูกของเธอไปจากอ้อมอกยาวนานพอๆกับที่มาตรา112พรากไปเสียแล้ว ข้อสรุปชัดๆในเรื่องนี้คือ การพาน้องไปอยู่ที่อื่นที่กำลังทำกันอยู่นี้ไม่ได้ผ่านการได้รับConsentยินยอมจากแม่ของน้อง ซึ่งเป็นผู้ปกครองตามกฎหมายที่ได้ทำMOUขอมอบตัวน้องล่าช้าไว้กับโรงเรียน เป็นปัจจัยเสริมทำให้สูญเสียสถานภาพนักเรียนไป