ผมคิดทุกวันว่าแล้วมันจะผ่านไป ผมสัญญาไว้กับตะวันบนรถขัง ผมนึกถึงวันที่อยู่ด้วยกันกับตะวันตลอด ผมและตะวันตัดสินใจด้วยกัน นึกถึงคำมั่นสัญญา จะไม่ท้อแท้ จะไม่สิ้นหวังพอนึกถึงแล้วก็มีกำลังใจ มันทำให้ผมมีกำลังใจผมจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ จะไม่ยอมให้ใครมาปั่นหัวฝากบอกตะวัน “แล้วเราจะได้พบกัน”
บันทึกเยี่ยมแฟรงค์ 23 ก.พ 2567 แฟรงค์ น้ำหนัก 38 “เจอหมอพูดตัดกำลังใจ” แฟรงค์ร้องไห้ระหว่างเยี่ยม เมื่อวานนี้มันหนักมาก มีคนเข้ามาพูดว่า “ว่างก็กินนะ,ทำแบบนี้ไม่มีใครสนใจหรอก,กินไปเหอะ,กินไปเลย) ในตอนนี้ใจผมไหว แต่รู้ว่าร่างกายเริ่มไม่ไหวแล้ว ตรงนี้มันร้อนไปหมด มันไม่สบาย
ผมเห็นภาพซ้อน เห็นกำแพงสั่น ผมนอนไม่หลับ มันมีแต่คนมาพูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด คนในนี้มีแต่คนมาพูดให้หมดกำลังใจเมื่อวานนี้แฟรงค์เกือบช็อค หมอบอกว่าตอนนี้น้ำตาลไปเลี้ยงหัวใจไม่เพียงพอ อาจจะเกิดอาการช็อค หรือ สลบได้
-ฉี่ออกมาแค่ 100cc (มีสีเข้ม)
-ไม่ถ่ายอุจจาระ
-ท้องร้องโครกคราก
-เมื่อเช้าอ้วกเป็นน้ำย่อย2รอบ
-ปากแห้งมาก เป็นขุยๆ
-รอบดวงตาโบ๋จนเห็นเป็นโครงกระโหลก
-ผิวเหลืองและคล้ำ ใต้ตาคล้ำ
-ใช้เครื่องให้ออกซิเจนผ่านทางจมูก
-ผอมจนเห็นสันกรามชัด
-ลุกแล้ววูบ
-ค่าความดันมีความผันผวน ต่ำมากและสูงมาก
-ค่าเพ้าท์มีความผันผวน ต่ำมากและสูงมาก
-มีอาการเบลอ นอนไม่หลับ
-รู้สึกร้อนจากภายในตัวตลอดเวลา
-ตอนนี้ลุกไปอาบน้ำไม่ไหวแล้ว
หมายเหตุ: ญาติยังคงรอว่าโรงพยาบาลราชทัณฑ์จะส่งตัวแฟรงค์ไปที่โรงพยาบาลใดหรือไม่ หรือจะตัดสินใจให้แฟรงค์อยู่ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ต่อไป และเนื่องจากตะวันอยู่ที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์จึงต้องใช้เวลาในการเดินทางไปเยี่ยมทำให้ข้อมูลล่าช้า โดยขณะนี้เริ่มประสบปัญหาในการไม่อนุญาตให้ญาติหรือทนายความที่เคยเยี่ยมได้เข้าเยี่ยมแล้ว
