“ท่านเจ้าคุณปรีชา” เจ้าคณะอำเภอเมืองพิจิตร วอนช่วยเหลือครอบครัวยากไร้ “4 พี่น้อง” สู้ชีวิต อาศัยบ้านถูกตัดไฟนานนับปี

โดย พ่อและแม่ของเด็กๆ เล่าว่า ตนเองเคยเป็นช่างเชื่อมทำงานอยู่กับผู้รับเหมา ต่อมาพบกับสถานการณ์โควิด เถ้าแก่เลิกจ้างเพราะไม่มีงานให้ทำ ประกอบกับมีโรคประจำตัวรุมเร้า คือผู้เป็นพ่อของเด็กๆ ป่วยเป็นโรคไทรอยด์ และกล้ามเนื้ออ่อนแรงจึงกลับมาอยู่บ้านทำงานรับจ้างทั่วไป แต่ด้วยในพื้นที่เป็นชนบทจึงมีงานว่าจ้างเพียงแค่เล็กๆน้อยๆ เงินหรือรายได้ที่ได้มาก็ได้เพียงแค่พอซื้อข้าวสารกิน พ่อและแม่ของเด็ก เข้าใจผิดว่าบ้านของตนเองจะได้ใช้ไฟฟ้าฟรีตามมาตรการช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อย และประสบเหตุโควิดจึงไม่ได้จ่ายค่าไฟกลายเป็นดินพอกหางหมู

จนในที่สุดก็ถูกการไฟฟ้าตัดไฟและถอดหม้อมิเตอร์ไฟฟ้าไปนานนับปีแล้ว หากถ้าจะขอใช้ไฟฟ้าก็ต้องนำเงินก้อนไปจ่ายซึ่งพ่อและแม่เด็กไม่มีปัญญา จึงปล่อยให้ลูกๆทั้ง 4 คน ใช้ชีวิตอยู่ในความมืด ยามค่ำคืนก็ต้องจุดเทียนและใช้ตะเกียงส่องสว่างด้วยความยากจนแม้แต่เตาถ่านหุงข้าวก็ยังไม่มี เด็กๆ เหล่านี้จะได้กินข้าวอิ่มท้องก็ต่อเมื่อไปกินที่โรงเรียน และห่ออาหารที่เหลือจากโรงอาหารของโรงเรียนกลับมาเป็นอาหารเย็นที่บ้าน

เด็กหญิง อมรรัตน์ ขำเมือง “น้องจ๋า” อายุ 14 ปี เรียนอยู่ชั้น ม. 2 โรงเรียนบ้านหนองขาว เล่าถึงชีวิตที่ยากลำบากว่า ข้าวสารก็แทบจะไม่มีกรอกหม้อไปโรงเรียนก็ไม่มีเงินค่าขนมไปกินที่โรงเรียน บางวันพ่อกับแม่ก็พากันไปเก็บยอดกระถินที่ขึ้นอยู่ริมถนน ไปเก็บผักบุ้งกลางทุ่งนามาต้มกิน โดยก็จะไปขอเครื่องปรุงบะหมี่สำเร็จรูปมาใส่ในน้ำต้มผักบุ้งเพื่อให้มีรสชาติ ให้ได้กินอิ่มท้องเพื่อประทังความหิวกัน และก็บ่อยครั้งที่ทั้งครอบครัวต้องกินข้าวกับ เกลือพริก ละลายกับพริกป่น เธอจึงขอความเมตตาขอทุนการศึกษา ขอทุนให้พ่อแม่ ทำมาค้าขายหรือประกอบอาชีพ รวมถึงขอไฟฟ้าให้กับครอบครัวของเธอด้วย

ผู้สื่อข่าวรายงานเพิ่มเติมว่าปัญหาที่ครอบครัวปัญหาดังกล่าวนี้กำลังประสบอยู่ เนื่องจากมีฐานข้อมูลจากผู้นำชุมชนกล่าวให้ร้ายว่า พ่อและแม่เด็กๆ มีประวัติเกี่ยวข้องกับยาเสพติด ทำให้หน่วยงานราชการตัดหางปล่อยวัด ซึ่งอาจเป็นเรื่องในอดีตของผู้เป็นพ่อสมัยที่เป็นผู้ใช้แรงงานทำให้ถูกแบล็กลิสต์ จนกระทั่งเมื่อพระและครูเข้าช่วยเหลือและเป็นข่าว ล่าสุด นายกฤษชัย สุวรรณจินดา ปลัดอำเภอหัวหน้ากลุ่มบริหารงานปกครอง พร้อมด้วยส่วนราชการที่เกี่ยวข้องจึงได้ลงพื้นที่และนำตัวพ่อและแม่ของเด็กๆ ทั้ง 4 คน มาทำกันตาวจปัสสาวะหาสารเสพติดในร่างกาย ซึ่งผลลัพธ์จากการตรวจปัสสาวะไม่พบสารเสพติดอยู่ในร่างกายแต่อย่างใดทำให้พ้นมลทิน ซึ่งหลังจากนี้ทางราชการก็จะช่วยเหลือจัดหาวัสดุอุปกรณ์และปัจจัยในการทำการเกษตร ปลูกผัก เลี้ยงไก่ เลี้ยงปลา ให้มีรายได้ แต่พ่อและแม่ของเด็กๆมีความประสงค์อยากจะมีมอเตอร์ไซด์พ่วงข้างเพื่อค้าขายเล็กๆน้อยๆในหมู่บ้าน ซึ่งก็จะได้หาทางช่วยเหลือต่อไป