“ดร.เอ้” ลั่นวิกฤติแล้ว ปลุกผู้นำไทยตื่น อย่าทำตัวจ่าเฉยปล่อยเด็กหมดอนาคต

1. “ที่นั่งในมหาวิทยาลัย จะยิ่งว่างมากขึ้น”
เพราะเราส่งเด็กไทย “ไปไม่ถึง” ชั้นมหาวิทยาลัย ถือเป็น “ความสูญเสีย” ทั้งเสียโอกาสในการเสริมศักยภาพ “คนรุ่นใหม่” และ เสียโอกาส “การลงทุน” ที่รัฐทุ่มไปกับการพัฒนามหาวิทยาลัยทุกปี ๆ แต่มีเด็กเรียนน้อยลง

ขณะที่ เกาหลีใต้ สิงคโปร์ มุ่งเป้าส่งเด็ก เรียนไปถึงมหาวิทยาลัย ได้เกือบ 100%
มาเลเซีย ก็ประกาศ ส่งเด็กเรียนให้ถึงมหาวิทยาลัย อย่างน้อย 70% ขณะที่ “ประเทศไทย” อาจมีเพียง 30% เท่านั้น!

แบบนี้ ยิ่งนานวัน นอกจาก ไทย “แข่งขันไม่ได้” แล้ว ยังต้องเกิดเป็นภาระในการดูแล “พลเมืองด้อยโอกาส ข้ามรุ่น” ซึ่งถือว่า น่ากลัวมาก!

2. “แรงงานทักษะต่ำเพิ่ม แรงงานทักษะสูงลด”
ส่งผลกระทบต่อ “เศรษฐกิจไทย” รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ ยิ่งกว่า “สึนามิ” เพราะโลกยุค “ดิสรัปชั่น” ไม่ได้แข่งที่ “ทำของถูก” ไม่ได้แข่งกันที่ “ภาคการผลิตของพื้น ๆ ง่าย ๆ” เท่านั้น แต่แข่งกันที่ “สินค้ามูลค่าสูง” ที่ต้องใช้แรงงานทักษะระดับปัญญา มาเอาชนะกัน

ทุกวันนี้ ประเทศไทย “ตกหลุมลึก” เรื่องการยกระดับทักษะพลเมือง การทำ “Upskill” “Reskill” เป็นเพียง “วาทกรรม” ให้มาผลาญงบประมาณ หาก “ผู้นำ” ไม่ลงไปกำกับจริงจัง อาจทำให้ “อนาคตไทย หมดสภาพการแข่งขัน” น่าห่วงที่สุด

3. “ปัญหาสังคมทุกเรื่อง กำลังตามมา”
เด็กไทย อยู่ในวัยเยาว์จนถึงวัยรุ่น ออกจากโรงเรียนก่อนเวลา ขาดการดูแล ทำให้สังคมไทยต้องเผชิญปัญหา “แม่วัยใส” “เด็กติดยาเสพติด” “เด็กติดการพนัน” และ “สุขภาพทรุดโทรม” เร็วกว่าคนที่มีความรู้มากกว่า