เฉลยมุมคิด CEO หงส์ไทย “กำไรให้น้อย คุณภาพให้มาก” ทำสินค้าออกมาดี ไม่มีวันตาย

กำไรน้อย คุณภาพมาก ต้องรักผู้บริโภค

“สูตรของสังคมบอกว่ากำหนดว่า “กำไรต้องมาก คุณภาพต้องน้อง จะได้รวยไว” แต่สูตรหงส์ไทยคือ “กำไรให้น้อย คุณภาพให้มาก เพื่อให้ลูกค้ารู้ว่า เรารักผู้บริโภค” กำไรน้อย ไม่ได้แปลว่าขาดทุน แต่กำไรน้อยแปลว่าคุณภาพสูง ผู้บริโภคจะได้รับคุณภาพที่มากขึ้น และเมื่อผู้บริโภคได้รับคุณภาพที่มากขึ้น นี่คือความแตกต่างของตัวสินค้า ไม่ว่าเราจะไปประกอบอาชีพอะไรก็แล้วแต่ ให้เชื่ออย่างหนึ่งคือ ความถูกต้องนั่นคือความจริง เพราะวันนึงมันจะให้อนิสงค์เราแบบมหาศาล นั่นก็คือความเจริญ ถ้าเราทำธุรกิจแล้วไม่มีความเจริญ คนที่อยู่กับเราอยู่ยาก ทำไมเราถึงดึงให้คนกว่า 500 คนอยู่กับเราได้ นั่นแสดงว่าเค้าเชื่อว่าอยู่กับเราแล้วเจริญ เค้าถึงอยู่”

“คุณธีระพงศ์” บอกว่า นอกจากนี้สิ่งที่เราต้องมีคือ ต้องซื่อสัตย์ คือเราต้องซื่อสัตย์กับทีมงาน และลูกน้อง ถ้าเราไม่ซื่อสัตย์กับพวกเค้าคือยากนัก ที่เค้าจะรักเรา แต่ก่อนที่เค้าจะรักเรา เราต้องรักเค้าก่อน และความรักมันพิสูจน์จากความจริง นั่นคือคำว่าซื่อสัตย์ ถ้าทำได้แบบนี้แล้ว รับรองว่าอยู่กันยาว ตอนที่เราเรียนหนังสืออยู่เราไม่รู้หรอกว่าความสำเร็จจริงๆอยู่ตรงไหน เราต้องสำเร็จคนก่อน มันถึงจะยั่งยืน เพราะคนเป็นพื้นฐาน รากฐานของความมั่นคง ถ้าคุณสำเร็จงานแต่คุณไม่สำเร็จคน สำเร็จมั้ย สำเร็จเหมือนกันแต่สำเร็จแล้วความมั่นคงไม่เต็มที่หรือ ไม่ร้อยเปอร์เซนต์

“จำไว้เลยว่าผู้บริโภคเป็นผู้เชี่ยวชาญมากที่สุด มากกว่าผู้ผลิต เพราะผู้ผลิตผลิตลูกเดียว แต่ผู้ใช้ๆลูกเดียว แล้วเชี่ยวชาญด้วย ดังนั้นเวลาที่เราจะออกไปประกอบอาชีพเราอย่าไปคิดว่าคนโง่ เราต้องเตือนตัวเองว่า คนรู้ คนฉลาด แล้วเราจะไม่คิดเอาเปรียบคน และเมื่อเวลาที่คนรู้ว่าเราไม่เอาเปรียบ นี่แหละเป็นอีกหนึ่งความสำเร็จ”

ทำอะไรออกมาดีๆ แล้วไม่มีวันตาย

“คุณธีระพงศ์” เล่าต่อว่า การมาทำยาดมสมุนไพร เริ่มต้นจากการทำเป็นอาชีพเสริม สมัยก่อนทำงานด้วยขับรถคิวด้วย และก็เคยส่งน้ำพริกกับแคปหมูตามร้านโชห่วย ต่อมาภาวะเศรษฐกิจปี 2540 คนก็มีเงินจากภาวะถูกปลดจากงาน เอามาเปิดร้านโชห่วยกันเยอะแยะไปหมด ส่วนเราเองก็เริ่มเอาของไปส่งตอนปี 2541 มันก็เลยทำให้เราได้ทำการค้าแบบไปได้ดี แต่หลังจากปี 2541 เข้า 2542 เศรษฐกิจมันดิ่งและมันราบเลย ตรงนี้มันทำให้เราอยู่ยาก จากที่เคยส่งทุกอาทิตย์ ทุกวันนี้เดือนครึ่งยังไม่ได้ส่งเลย จึงต้องพยายามหาว่าจะทำอาชีพเสริมอะไร ก็ตัดสินใจไปเรียนทำพิมเสนน้ำออกมาขาย มันเป็นสินค้าที่เราคิดออกมาง่าย ซึ่งอะไรที่คิดง่าย จะประสบความสำเร็จยาก ซึ่งพิมเสนน้ำที่เราทำจะนำไปส่งร้านโชห่วยที่เรามี ร้านพวกนี้จะอยู่ในซอก ในมุม ในหลืบ ซึ่งค่อนข้างมีการตอบรับน้อยมาก ตระเวนไปแต่ละเดือน แทบจะไม่ได้เก็บเงินเลย มันจึงทำให้เราหยุดในการทำพิมเสนน้ำส่งร้านพวกนี้

“ต่อมาเราไปโดนรถชนในช่วงอายุ 24 ย่าง 25 แล้วต้องหยุดงาน 2 เดือน ทำให้เรากลับมาคิดใหม่ว่าต้องทำพิมเสนน้ำอีกรอบนึง เพราะลูกค้าบอกว่ามันใช้ดีนะ แต่พอมันได้ยอดน้อยเราก็เลยเลิกทำ อันนี้ยอมรับว่ามันเป็นอารมณ์ของคนไทยที่คิดอยากจะทำก็ทำคิดอยากจะเลิกก็เลิก เวลามีปัญหาก็ไม่ค่อยแก้ไขเปลี่ยนแปลง ไม่ค่อยจะสู้ เพราะดันไปเชื่อว่าทำแล้วก็ไม่สำเร็จจึงหยุดเลยไม่ทำแล้ว เดี๋ยวไปทำอย่างอื่น พอมีคนมาชวนไปทำอย่างอื่นก็ไป ไปตามคำแนะนำของคนรู้จักที่ว่าดี จึงทำให้เราไม่มีจุดยืนของการทำธุรกิจ ตรงนี้เป็นส่วนหนึ่งที่ต้องบอกว่า อย่าคิดง่ายเวลาทำงาน ถ้าไม่ได้ก็ต้องแก้ ต้องสู้กับมัน พยายามให้ได้ก่อน”

“คุณธีระพงศ์” เล่าต่อว่า รอบที่ 1 จบไป กลับมาทำพิมเสนน้ำรอบที่2 ตอนโดนรถชน รอบนี้กลับมาทำให้เปลี่ยนแปลงความคิด รู้จักการวางแผน ซึ่งที่เราเคยส่งร้านโชห่วยอยู่เดิมมันไม่ได้ เราก็ต้องกลับมาคิดว่าแล้วกลุ่มลูกค้าที่จะซื้อเราเป็นกลุ่มไหนกันแน่ เลยเบนเข็มไปส่งปั้มน้ำมัน ตามถนนใหญ่และมินิมาร์ท ของชำร่วย งานวัด รอบนี้กิจการดีผลิตไม่ทัน แต่ที่สุดของธุรกิจจำไว้เลย ถ้าธุรกิจในประเทศไทยที่ตัวไหนคนนิยมจะเกิดกลไกที่สำคัญคือการตีราคา หงส์ไทยเจอวิกฤตนี้ในตอนนั้น เพราะร้านค้าอยากได้ราคาที่ถูกลง โดยไม่คำนึงว่าลูกค้าจะได้สินค้าที่มีคุณภาพมั้ย ร้านค้าเหล่านี้ไปเลือกที่จะรับสินค้าราคาถูกเพื่อที่เค้าจะได้กำไรมากขึ้น สุดท้ายแล้ว เราต้องยุติการส่งพิมเสนน้ำครั้งที่ 2 ด้วยภาวะตีราคา แต่เราไม่ลดคุณภาพ ซึ่งถ้าลูกค้ายืนยันจะเอาเราจะส่งราคาเท่านี้

“ต่อมาก็เลยเบนเข็มชีวิตมาทำงานอย่างจริงจัง สุดท้ายสัจธรรมก็สอนเราว่า ความจริงก็คือความจริง และได้ออกจากงานมาด้วยความจริงที่เราประสบพบเจอในการทำงาน หลังจากนั้นก็ออกไปตระเวนหาลูกค้าเก่าตามร้านที่เราเคยส่งพิมเสน ดูว่าสภาวะมันเป็นอย่างไร สุดท้ายแล้วมาเจอประโยคที่คลาสสิคมากที่สุดเลย คือ “พี่หายไปไหนมา ยังมีลูกค้าของพี่มาตระเวนหาอยู่เลยนะ ซึ่งขณะนั้นเป็นเวลา 2 ปีกว่าแล้วที่ไม่ได้ส่ง ด้วยประโยคนี้ของเด็กปั้มทำให้เกิดจิ๊กซอว์ตัวแดงในใจ ที่ตอบได้ว่า “ทำอะไรออกมาดีๆ แล้วไม่มีวันตาย” คำว่าไม่มีวันตาย มาจากคำว่า “มาส่งเมื่อไหร่ มารึยัง อยากได้ อยากซื้อ” เค้าเรียกว่าลูกค้าเป็นคนปกชีวิตให้เกิดขึ้น ถ้าไม่มีประโยคนี้ ไม่ได้หงส์ไทย ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ได้เกิดกลุ่มลูกค้าในประเทศไทย คาดว่า 5 ล้านคน

ติดตามฟังการบรรยายฉบับเต็มของ คุณธีระพงศ์ ระบือธรรม ได้จากลิงค์นี้ค่ะ