“บัณฑิตแรงงาน” เรียนจบกลับสู่บ้านเกิดช่วยคนในพื้นที่ มีเงินเดือนเลี้ยงตัวเอง

นางซารีนา รอซะ อายุ 48 บัณทิตแรงงาน ประจำศูนย์แรงงาน ตำบลตะลุบัน อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี ให้สัมภาษณ์กับทีมข่าว Top News ว่า เมื่อ 17 ปีที่แล้ว หลังเรียนจบครู จากสถาบันราชภัฏสงขลา ตนเองก็ตกงาน พยายามหางานทำแต่ยังไม่ได้ กระทั่งต่อมาทางกระทรวงแรงงานประกาศรับสมัครงาน “บัณฑิตอาสาสมัคร” โดยในตอนนั้นเราไม่ต้องสอบข้อเขียน มีการสอบสัมภาษณ์อย่างเดียว  ซึ่งเป็นโอกาสดีของเราที่กำลังจะหางานทำ แต่เค้าระบุชัดเจนว่าต้องเป็นคนซึ่งเกิดในพื้นที่ตำบล นั้นๆด้วย ขณะนั้นประกาศรับตำบลละ 1 คน เราก็เป็นผู้ได้รับเลือก และเป็นรุ่นแรกที่ได้ทำงานกับ “บัณฑิตอาสาสมัคร” ตั้งแต่ริเริ่มโครงการเมื่อปี 2550 โดยปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น “บัณฑิตแรงงาน”

ทำงานมายาวนาน 17 ปี ยังไม่คิดที่จะเปลี่ยนงานใหม่ หน้างานที่รับผิดชอบก็เกี่ยวกับกระทรวงแรงงานทั้งหมด ขับเคลื่อนภารกิจด้านแรงงาน ซึ่งโครงการนี้เป็นโครงการที่ดีมาก เพราะให้โอกาสบัณฑิตที่ว่างงานสามารถมีงานทำ เพื่อเข้าไปร่วมกันผลักดันภารกิจด้านแรงงานในพื้นที่ เช่น ประชาชนต้องการหางานทำเราก็แนะแนวอาชีพให้เค้า ใครต้องการจะฝึกอาชีพไม่มีงานทไปเราก็สามารถพาไปลงทะเบียนฝึกอาชีพกับสถาบันพัฒนาฝีมือแรงงาน ได้ให้โอกาสคนอื่นอีกต่อหนึ่ง ทำงานที่นี่เรารู้สึกมั่นคง แม้เงินเดือนไม่มาก แต่การใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้มีค่าใช้จ่ายที่สูง ต้องขอบคุณกระทรวงแรงงานที่มีโครงการดีๆแบบนี้ขึ้นมา

ด้านนางสาสนูรีซัน   ปูลา   อายุ 45 บัณฑิตแรงงานประจำตำบลบันนังสตา อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา บอกเราว่า หลังเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต ช่วงแรกก็ทำงานในกรุงเทพ แต่ต่อมาตัดสินใจกลับไปอยู่บ้านที่จังหวัดยะลา  เพราะมีพ่อแม่ที่แก่ชราแล้ว เราไม่อยากทำงานต่างถิ่น ตอนกลับมาแรกๆก็เป็นคนว่างงานค่ะ จนปี 2550 เค้าเพิ่งเปิดโครงการเป็นปีแรก เราเลยลองไปสมัครกระทั่งติดสำรอง ก็รอจนกระทั่งเค้าเรียกเราไปทำงาน และเราจะทำงานทั้งหมด 5 ด้านด้วยกัน  เช่น ด้านประกันสังคม , ด้านจัดหางาน  ด้านแรงงานทั่วไป ฯลฯ การทำงานเดือนแรกได้เงินเดือน 8,000 บาท ขึ้นมาเป็น 9,000 บาท ปัจจุบันขึ้นเป็น 15,000 บาท แม้จะเป็นจำนวนไม่มากแต่ดำรงชีพอยู่ได้ แต่ถ้าได้ขึ้นเงินเดือนมากกว่านี้ ก็ดีใจ

“ขอบคุณกระทรวงแรงงาน ที่เปิดโอกาสให้เรามีงานทำ ซึ่งโครงการนี้ถือเป็นโครงการที่ดีมากสำหรับนักศึกษาจบใหม่ ส่วนตัวดิฉันเอง 17 ปีที่ผ่านมา เราได้พบปะพ่อแม่พี่น้องคนที่เราคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก ได้คลุกคลีกับชาวบ้าน ได้ช่วยเหลือชาวบ้านในพื้นที่เราด้วยค่ะ”