กลายเป็นประเด็นร้อนแรงสนั่นโลกออนไลน์ หลังจากที่นายปิยบุตร แสงกนกกุล เลขาธิการคณะก้าวหน้า ออกมาแสดงความคิดเห็นด้วย หนุนการทำกิจกรรม “กลุ่มทะลุแก๊ซ” ที่ออกมาชุมนุมที่แยกดินแดง หลังจากที่แกนนำ ราษฎร ถูกจับกุมดำเนินคดี ซึ่งนายปิยบุตร อ้างว่า รัฐใช้ นิติสงคราม ในการปราบปราม
พลันก็เกิดการชุมนุมที่ดินแดง ช่วงหัวค่ำ เกือบทุกวัน ปะทะกับเจ้าหน้าที่ควบคุมฝูงชน
ไม่มีใครรู้จักว่าพวกเขาเหล่านี้คือใคร? ไม่รู้ว่าข้อเสนอคืออะไร และไม่มีการปราศรัย มีแค่การรวมกลุ่มที่ตั้งชื่อ ทะลุแก๊ซ
นายปิยบุตร ยังโพสต์ต่ออีกว่า ผมเฝ้าสังเกตการต่อสู้ของประชาชนกลุ่มนี้อย่างสนใจว่า นี่จะกลายเป็นการต่อสู้ในลักษณะใหม่แบบที่ไม่เคยเกิดในประเทศไทยมาก่อนหรือไม่?
แต่ขอตั้งข้อสังเกตเบื้องต้นไว้ ดังนี้
นี่คือปรากฏการณ์ในลักษณะ “ผุดขึ้นมาเอง” – spontaneous ปราศจากองค์กรจัดตั้งหรือปลุกระดม , “ตอบโต้กับสิ่งที่รัฐกระทำมาตลอดขวบปีที่ผ่านมา” – action vs reaction , มีแนวโน้มไปสู่การลุกขึ้นสู้แบบปฏิวัติ – soulèvement révolutionnaire
เรามักมองเหตุการณ์ที่ดินแดงว่า เป็นการก่อจลาจลของวัยรุ่นเด็กแว้นคึกคะนอง หรือ riot แต่นั่นคือการมองจากภาพการกระทำภายนอก มองจาก action การปาพลุ ดอกไม้ไฟ การขว้างปาสิ่งของ การขี่มอเตอร์ไซค์เข้าปฏิบัติการ แต่ถ้าเรามองลงไปให้ลึกกว่านั้น riot หรือ การก่อจลาจล แบบนี้ อาจมีลักษณะเป็น “การลุกขึ้นสู้” ด้วย คนมือเปล่าแบบไหนกันที่จะกล้าเอาชีวิตตนเองเข้าไปเสี่ยงคุก เสี่ยงตาราง บาดเจ็บ ล้มตาย จากการปะทะกับเจ้าหน้าที่
เยาวรุ่นแบบไหนกันที่จะกล้าเอาอนาคตของตนเองเข้าไปเสี่ยง ยอมให้คนจำนวนมากก่นด่า ยอมถูกฝ่ายเดียวกันที่ต่อสู้กับรัฐบาลตั้งคำถาม บางที อาจไม่ใช่การจลาจลทั่วๆไป อาจไม่ใช่เยาวรุ่นใจร้อน อยากใช้กำลังท้าตีท้าต่อยกับเจ้าหน้าที่
แต่คือ กลุ่มคนที่เกิดจิตสำนึกของการต่อสู้กับระบอบอันอยุติธรรม ไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ ไม่ว่าจะเกิดจากปัจจัยใด และไม่ว่าจะเกิดเมื่อไร แต่จิตสำนึกนี้ได้กระตุ้นให้พวกเขาพร้อมเข้าเสี่ยงสู้กับอำนาจรัฐ อำนาจกฎหมาย เข้าไปอยู่ในสถานการณ์ที่บางครั้งอาจเสี่ยงตาย บาดเจ็บ ยินยอมเข้าเสี่ยง เพราะไม่ต้องการปล่อยให้ความอยุติธรรมนี้ดำรงต่อไป
การแสดงออกของ “ทะลุแก๊ซ” จะเป็นการก่อจลาจลดาดๆ หรือกลายเป็นการลุกขึ้นสู้แบบปฏิวัติ ประเด็นชี้ขาดอยู่ตรงนี้
ทันทีที่โพสต์เผยแพร่มีคนกดถูกใจกว่า 7 พันครั้ง การแชร์ข้อความกว่า 600 ครั้ง การแสดงความเห็นเสียงแตกอย่างชัดเจนมีทั้งที่เห็นด้วย ชื่นชม และด่าทออย่างรุนแรง อาทิ
-อาจารย์กลับมา แล้วเดินนำขบวนเด็กๆเลยครับ
-ขำตรงที่ว่ามือป่าวนี่ล่ะ แง๊นๆๆ ตุ้มๆๆๆๆๆๆ 55555555555
-มันคือการปฏิวัติหรือไม่คุณก็รู้และมีคำตอบอยู่แล้วมันเป็นเพียงการแสดงความไม่พอใจต่อรัฐ อันเกิดจากความสิ้นหวัง-ไร้อนาคตของเยาวชนเท่านั้น ปลายทางของความคิดคนกลุ่มนี้ไปไม่ถึงการเปลี่ยนแปลงการถือครองทรัพย์ทางชนชั้น พวกเขายังไม่รู้ถึงจุดหมายปลายทางของการปฏิวัติด้วยซ้ำไปอย่าไปบิดเบือนทำให้สังคมเข้าใจว่า มันจะเป็นการปฏิวัติสังคมเลยคะ ไม่ใช่แม้เพียงหน่ออ่อนของการปฏิวัติ
-อยากให้คุณปิยะบุตรกลับมานำเด็กๆหน้างานค่ะ จะได้เป็นขวัญกำลังใจให้น้องๆ เดี๊ยนขอส่งกำลังใจให้คุณปิยบุตรกลับมานำเองค่ะ ดันให้สุดซอย สู้ๆนะคะ
-น่ายกย่องจริงๆครับ นักต่อสู้หลังคีย์บอร์ด วันๆเก่งแต่สร้างวาทะกรรม ยุยงปลุกปั่นให้ลูกหลานคนอื่นออกไปสู้เพื่อผลประโยน์ของตัวเอง ยุให้คนอื่นออกไปเสี่ยงชีวิต เสี่ยงโดนคดีติดคุกติดตะราง สูญเสียอิสระภาพหมดอนาคต แต่ตัวเองกับครอบครัวใช้ชีวิตสุขสบายตามปกติ แพ้ก็ไม่ต้องเสียอะไรเพราะไม่ลงทุนอะไร แต่ถ้าเกิดฟลุ๊คชนะขึ้นมาก็รอเคลม เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ คำพูดนี่อย่างห้าว กล้าหาญฮึกเหิม ปลุกใจคนอื่นได้ดีเหลือเกิน ช่วยออกมาเดินนำหน้าเด็กๆสักครั้งให้เห็นเป็นบุญตาหน่อยเหอะวะ แรกๆประกาศต้องเสียสละ ต้องยกระดับการต่อสู้ จะสู้ไปด้วยกันจนกว่าจะชนะ กูก็นึกว่าจะออกมานำเอง รอแล้วรออีกก็ไม่เคยเห็น มีคนทวงถาม แม้แต่ม๊อบเองก็ยังเรียกร้องว่าเมื่อไหร่จะออกมาสู้ แต่ก็ทำเฉย สร้างแต่วาทะกรรมอยู่หลังคีย์บอร์ดเหมือนเดิม ถามจริงพิมพ์อะไรออกมาแต่ละที เคยรู้สึกอายตัวเองบ้างมั้ยครับ ??
-ขอรบกวนแสดงความคิดเห็น ค่ะ การทำกิจกรรมหรือนโยบายเรื่องการ หรือเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับการเมือง โดยใช้วิธีชักนำกลุ่มคนที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปี พวกคุณที่นำเสนอแนวคิด ความคิดแบบนี้ มันคือ การทำลาย ทำร้าย ครอบครัว (พ่อและแม่ของคนกลุ่มนี้ วันนี้ ) ทุกคนในครอบครัวได้รับความทุกข์ทางจิตใจเป็นอย่างมาก ที่ลูกๆ ต้องเข้าไปร่วมกิจกรรม เพราะคนวัยนี้หลายคนเชื่อง่าย โดยไม่คิดอยู่แล้ว เพราะมันเป็นวัยของเขา ในขณะที่อีกหลายคนในวัยเดียวกัน ไม่สนใจ จากสภาพบรรยากาศ ที่เคยพออยู่กันได้ กลับวุ่นวาย ต้องมีคดีความ แม้จะนำข้อ ก.ม. ของเยาวชนมาค้ำ มาช่วย ตามนโยบายกลุ่ม แต่คนที่คิดกิจกรรมแบบนี้ เคยคิดกลับถึงหัวอกหัวใจของ พ่อแม่ หรือไม่ ว่าลูกที่เขาดูแลทนุถนอมมาแต่เกิดนั้น ต้องโดนทำร้าย แม้ไม่โดนคดีเพราะ จนท.เขายังเข้าใจ เห็นใจเด็ก แต่ผู้ปกครองล่ะ ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกใจหาญ สงสารลูก น้ำตาก็ช่วยอะไรไม่ได้ รบกวนอย่าใช้แนวคิด ใจร้าย เอาแต่ใจตนแบบนี้ เถอะ ขอร้อง ..เราขอบอกว่า เรายังชอบงานเขียนของคุณเพราะมันคือ การศึกษา ค่ะ
และนี่คือบางส่วนของ แฟนเพจ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ไม่ว่าจะเป็นคนที่มีแนวคิดเดียวกันหรือคืนที่มีแนวคิดตรงข้าม ต่างก็ไม่เห็นด้วยกับนายปิยบุตร ทุกคนเห็นพ้องกันว่านายปิยบุตร ควรที่จะมาดู มาอยู่ที่ดินแดงเองบ้าง ชาวบ้านเค้าเดือดร้อนกันขนาดไหน ทั้งเสียงประทัดดังตลอด การปิดถนน หรือกลิ่นแก๊สน้ำตาเมื่อเจ้าหน้าที่ต้องกดดันสลายการชุมนุม
ขณะที่บางส่วนก็แสดงความเห็นว่า หากนายปิยบุตร มองพฤติกรรมเด็กแว้นซ์ ป่วนเมืองนี้จะนำสู่การปฏิวัติ มุ่งสู่การเปลี่ยนแปลงการปกครองแล้วนั้น นายปิยบุตร ควรไปย้อนฟังคลิปสัมภาษณ์ผ่านสื่อต่างๆ ว่า เหตุผลของการมาร่วมชุมนุม ที่บางคนตอบว่า มากับเพื่อนเพื่อถ่ายคลิปตอนยิงหนังสติ๊กใส่ตำรวจแล้วเอาไปลงติ๊กต็อก ,มาเรียกร้องหาเวลาวัยรุ่นที่หายไป ต้องการยกเลิกเคอร์ฟิวเพื่อให้กินน้ำกระท่อมได้เกิน 3 ทุ่ม บากคนต้องการมาบวกตำรวจ เพื่อความมันและสะใจ โดยไม่ได้คำนึงถึงตอนที่ถูกตำรวจจับยึดรถ และพ่อแม่ก็ต้องถูกดำเนินคดีด้วยฐานผู้ปกครองปล่อยให้ลูกหลานออกมากระทำความผิด
ที่สุดแล้ว โอกาสวาดฝันของนายปิยบุตร ที่มองทะลุการป่วนเมืองเผายางรถยนต์ ทำลายทรัพย์สิน สร้างความเดือดร้อนจะเป็นเรื่องที่น่าชื่นชมและโอกาสที่จะยกระดับเป็นการก่อจลาจล ไปสู่การปฏิวัติ โดยอาศัยเพียงกำลังเด็กแว้นซ์นั้น ก็คงเป็นได้เพียง ความฝันอันงดงามของนายปิยบุตร ก็เพียงเท่านั้นเอง
