ส่วนสิ่งที่จะทำได้ภายหลังคดีมูลฐานถูกยกฟ้องนั้น คือ หากบุคคลที่เป็นผู้มีส่วนได้เสียหรือผู้คัดค้านถูก ปปง. มีคำสั่งยึด และอายัดทรัพย์สินไว้ ก็อาจนำส่วนที่ศาลอาญายกฟ้องมาใช้ประโยชน์ หรือจะนำพยานหลักฐานใดมาใช้ต่อสู้ในคดีแพ่งก็ได้ ว่าทรัพย์สินที่ ปปง. ได้ยึด และอายัดไว้นั้น ไม่ใช่ทรัพย์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดในคดีมูลฐาน โดยศาลแพ่งจะต้องดูด้วย ว่าเหตุผลที่ถูกยกฟ้องในคดีอาญา รวมถึงสิ่งที่ผู้คัดค้านได้นำเสนอเข้ามา มันมีความเพียงพอที่จะรับฟัง ทำให้ต้องยกในส่วนแพ่งไปด้วยหรือไม่ และหากรับฟังได้ ศาลแพ่งก็จะยกคำร้องของ ปปง. และของพนักงานอัยการ ทั้งนี้ จึงไม่ใช่การยกตามกันโดยอัตโนมัติ แต่มันแยกขาดจากกันระหว่างคดีอาญา และคดีแพ่ง ซึ่งศาลแพ่งต้องมีการชั่งน้ำหนักดูพยานหลักฐานประกอบการพิจารณา

โดยศาลแพ่งดูในเรื่องทรัพย์สิน และดูจากพฤติการณ์ในการสืบสวนประกอบกัน ดังนั้น การยึด และอายัดทรัพย์สินของ ปปง. ไม่ได้ยึดทรัพย์สินเฉพาะบุคคลเดียว แต่ยึดทรัพย์ในกลุ่มผู้ต้องหาเดียวกัน ดังคำว่า …..กับพวก หรือเรียกว่าเป็นการยึดทรัพย์สินในส่วนของผู้เกี่ยวข้องสัมพันธ์ และศาลแพ่งจะเน้นในประเด็นว่ารายการทรัพย์สินนั้นๆ เป็นทรัพย์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดหรือไม่ และมีการกระทำความผิดมูลฐานหรือไม่ ซึ่งคำว่า “มีการกระทำความผิดในคดีมูลฐานเกิดขึ้น” ไม่จำเป็นจะต้องมีคำพิพากษาว่าบุคคลใดถูกลงโทษในทางอาญา เพราะการมีความผิดมูลฐาน อาจจะมีพฤติการณ์เรื่องการสืบสวนก็ได้

ยกตัวอย่างเช่น นาย ก. (นามสมมติ) นาย ข. (นามสมมติ) และนาย ง. (นามสมมติ) เคยมีประวัติพฤติการณ์เกี่ยวข้องกับการค้ายาเสพติด แม้ทั้งหมดไม่เคยถูกจับกุมในคดียาเสพติดมาก่อนก็เป็นได้ แต่เมื่อศาลได้รับฟังจากพนักงานสอบสวน จนเห็นว่ามันมีพฤติการณ์เกี่ยวกับยาเสพติดเกิดขึ้น ก็มาดูต่อว่าเมื่อมันเกี่ยวกับพฤติการณ์การกระทำความผิดมูลฐานเกิดขึ้นแล้ว ทรัพย์สินดังกล่าวนั้นเป็นทรัพย์ที่ได้มาจากการกระทำความผิดมูลฐานหรือไม่ ถ้าใช่ ศาลก็จะสั่งให้ทรัพย์นั้นตกเป็นของแผ่นดิน แต่ถ้าไม่ใช่ ศาลก็จะยกไป

ทั้งนี้ โฆษก ปปง. ระบุว่า “ความผิดมูลฐานตามกฎหมายของ ปปง. เวลาส่งสำนวนเข้าสู่กระบวนการ มันไม่ได้เจาะจงเพียงคนสองคน แต่เราดูภาพรวมขบวนการทั้งหมด รวมถึงพฤติการณ์ภาพใหญ่ และผู้เกี่ยวข้องสัมพันธ์ในเรื่องนั้นด้วย”

นอกจากนี้ นายวิทยา ยังเปิดเผยด้วยว่า ภาพรวมในคดีเกี่ยวกับยาเสพติด และการฟอกเงินที่ผ่านมา ซึ่งผ่านกระบวนการดำเนินการทางทรัพย์สินตามกฎหมายของ ปปง. พบว่ามีหลายคดีที่หน่วยงานเกี่ยวข้องทำสำนวนรายการทรัพย์สินแล้วส่งมายัง ปปง. แต่ปรากฏว่าศาลได้ยกฟ้องในคดีมูลฐาน แต่ ปปง. มีการยึดทรัพย์สิน จึงเป็นใจความสำคัญ ว่าเหตุใดต้องมีกฎหมายป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน เพราะหลักในการรับฟังมันคนละส่วนกัน

โดยคดีอาญา หลักใจความคือ ต้องฟังให้สิ้นสงสัย ใช้วิธีการพิสูจน์แบบอาญาฟอกเงิน คือต้องสิ้นสงสัยว่าบุคคลนั้นๆ ได้กระทำผิดจริงหรือไม่จริง แต่หลักดำเนินการกับทรัพย์สินตามกฎหมายฟอกเงิน มันจะไม่ผูกติดกับคดีอาญา เพียงแค่นำเสนอให้ศาลเชื่ออย่างมีเหตุผลว่า ทรัพย์สินดังกล่าวได้มาจากพฤติการณ์การกระทำความผิดมูลฐานก็เพียงพอแล้ว

สำหรับคดีแพ่ง หรือการดำเนินการกับทรัพย์สินของนายชัยณัฐร์ กรณ์ชายานันท์ และพวก ยังคงอยู่ระหว่างกระบวนการของศาลแพ่ง กล่าวคือ ทรัพย์สินของพวกเขายังถูกยึด และอายัดตามกฎหมายของ ปปง.

ทั้งนี้ ทีมข่าวได้ตรวจสอบเอกสารคำสั่งคณะกรรมการธุรกรรม ที่ ย.176/2567 เรื่อง ยึด และอายัดทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดไว้ชั่วคราว (เพิ่มเติม) โดยสรุปใจความเกี่ยวกับรายการทรัพย์สินรายคดีนายตู้ห่าว กับพวก ดังนี้ คำสั่ง ย.93/2566 ลงวันที่ 2 พฤษภาคม 2566 อายัดทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดไว้ชั่วคราว จำนวน 15 รายการ พร้อมดอกผล รวมทั้งสิ้นประมาณ 34.1 ล้านบาท // คำสั่ง ย.141/2566 ลงวันที่ 8 สิงหาคม 2566 ยึดและอายัดทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดไว้ชั่วคราว (เพิ่มเติม) จำนวน 53 รายการ พร้อมดอกผล แบ่งเป็น รวมทรัพย์สินที่ยึดอายัด 34 รายการ รวมทั้งสิ้นประมาณ 14.9 ล้านบาท รวมทรัพย์สินที่ยึดและอายัด 53 รายการ รวมราคาประเมินจำนวนทั้งสิ้นประมาณ 37.6 ล้านบาท

จากการตรวจสอบการทำธุรกรรม รวมทั้งผู้ที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับผู้กระทำความผิดมูลฐานฟอกเงินในคดีดังกล่าว สำนักงาน ปปง. พบข้อมูลเพิ่มเติมว่า นายตู้ห่าว และพวก เป็นเจ้าของทรัพย์สิน หรือมีสิทธิครอบครองในทรัพย์สินเพิ่มเติมอีก 46 รายการ ประกอบด้วย รถยนต์นั่งส่วนบุคคล / ที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้าง / และเงินในบัญชีเงินฝากธนาคาร ซึ่งเจ้าหน้าที่ได้ตรวจสอบแล้วปรากฏหลักฐานเป็นที่เชื่อได้ว่า ทรัพย์สินดังกล่าวเป็นทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดตาม พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542

และเนื่องจากทรัพย์สินดังกล่าว อันเป็นทรัพย์สินที่สามารถโอน ยักย้าย ปกปิด หรือซ่อนเร้นได้โดยง่าย คณะกรรมการธุรกรรมจึงมีคำสั่งยึดและอายัดทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดไว้ชั่วคราว (เพิ่มเติม) จำนวน 46 รายการ พร้อมดอกผลดังกล่าว ที่ ย.176/2567 ลงวันที่ 18 กันยายน 2567 รวมทรัพย์สินที่อายัดทั้งสิ้นจำนวน 44 รายการ รวมจำนวนทั้งสิ้นประมาณ 18.2 ล้านบาท พร้อมดอกผล และรวมทรัพย์สินที่ยึดและอายัดทั้งสิ้น จำนวน 46 รายการ รวมราคาประเมินจำนวนทั้งสิ้นประมาณ 46.1 ล้านบาท พร้อมดอกผล

อย่างไรก็ตาม ทำให้ทราบว่าในรายคดีของนายตู้ห่าว และพวก คณะกรรมการธุรกรรมได้ออกคำสั่งยึด และอายัดทรัพย์สินตามกฎหมาย พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 รวมทั้งสิ้น 3 คำสั่ง รวมราคาประเมินทั้งสิ้น 117.9 ล้านบาท