เมื่อ พ.ศ.2554 ผมอายุ 51 …ขณะที่เกิดมหาอุทกภัย มวลน้ำจำนวนมากโถมเข้ามายังภาคกลาง ท่วมเข้าสู่ รพ.พระนครศรีอยุธยา – รพ.ปทุมธานี จนต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วยจำนวนมาก ผมสั่งการให้รับผู้ป่วยจำนวนมากจาก รพ.พระนครศรีอยุธยา – รพ.ปทุมธานี จนแน่น รพ.มงกุฎวัฒนะ

แล้วมวลน้ำก็ท่วมเข้าสู่เขตหลักสี่ กระทรวงสาธารณสุขขณะนั้นขอให้ผมเคลื่อนย้ายผู้ป่วยอาการหนักทั้งหมดไปยัง รพ.อื่นๆ แต่กระทรวงสาธารณสุขไม่ได้เตรียม รพ.อื่น ๆ ให้เราส่งต่อ ให้ผมไปหาเอาเอง

ผมบอกตรง ๆ ว่า ผมไม่เสียเวลาด้วยในสถานการณ์วิกฤตจากสาธารณภัยที่ไม่มีความแน่นอนใน รพ.ที่จะรับการส่งต่อผู้ป่วยอาการหนักจำนวนมาก ผมตัดสินใจตั้งป้อมปราการป้องกันน้ำท่วม รพ.มงกุฎวัฒนะ เป็น ‘4 ลำดับขั้น’ แถมยังยึดเกาะกลาง ถ.แจ้งวัฒนะ หน้า รพ. ทำ ‘ท่าเรือ รพ.มงกุฎวัฒนะ’ แล้วย้ายแพทย์และบุคลากรในสังกัดมาพักอาศัยใน รพ.มงกุฎวัฒนะ เสมือน ‘บ้านบางระจัน’

ทำให้ท่ามกลางมหาอุทกภัย 100% ในพื้นที่ตอนเหนือของ กทม มี รพ.มงกุฎวัฒนะ เป็น ‘ศูนย์รับการส่งต่อผู้ป่วยจากพื้นที่มหาอุทกภัย’ มีเรือ มีรถทหารมาส่งผู้ป่วยที่ รพ.มงกุฎวัฒนะ ทั้งวันทั้งคืน …เรารักษาชีวิตผู้ป่วยนับแสนรายในระหว่าง ก.ย.-ต้น ธ.ค.54

เมื่อ พ.ศ.2557 ผมอายุ 54 …ขณะที่มีการชุมนุม กปปส ที่ ถ.แจ้งวัฒนะ ผมประเมินสถานการณ์ว่าพื้นที่ชุมนุมแจ้งวัฒนะ ผู้ชุมนุมจะประสบปัญหาอาวุธสงคราม ทั้ง เอ็ม 79 ระเบิดสังหาร อาวุธปืน

ดังนั้นผมจึงเตรียมพร้อม รพ.มงกุฎวัฒนะให้พร้อมรับมือกับการบาดเจ็บจากอาวุธสงคราม
คืนวันศุกร์ที่ 13 ก.พ.57 ประมาณ 1 ทุ่ม มีการยิง เอ็ม 79 ลงไปยังพื้นที่ชุมนุม มีผู้บาดเจ็บสาหัส 2 ราย รายที่สาหัสที่สุด ชื่อ นายสุวรรณ แก้วพุฒิ เป็นคนจังหวัดอุทัยธานี สะเก็ดระเบิดเอ็ม 79 ทะลุปอดเข้าอยู่เส้นโลหิตแดงใหญ่ [Aorta] ศัลยแพทย์หัวใจและคณะผ่าตัดช่วยชีวิต คุณ สุวรรณ แก้วพุฒิ รอดปลอดภัยอย่างเหลือเชื่อ
เมื่อ พ.ศ.2563 ผมอายุ 60 …โรคโควิด-19 เริ่มเข้าสู่ราชอาณาจักรไทย ผมประกาศจัดตั้ง ‘ศูนย์สำรองเตียงสนับสนุนกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข’ ในยุคอธิบดี ชื่อ สมศักดิ์ อรรฆศิลป์

บุคลากรทางการแพทย์สังกัด รพ.มงกุฎวัฒนะติดเชื้อโควิด-19 ในเดือนแรกของการรับผู้ป่วยโควิด-19 มากเกือบ 200 คน
มีคนจำนวนมากว่าผมว่าบ้าบิ่นจนลูกน้องติดโควิด-19 ผมขอพูดวันนี้ก็แล้วกันว่า “โควิด-19 ขณะนั้นยังไม่มีวัคซีน ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับโรคนี้มากนัด เพราะเป็นโรคอุบัติใหม่ หากเราไม่เรียนรู้กับโรคนี้ด้วยการรับการส่งต่อผู้ป่วยโควิด-19 แล้ว เมื่อไหร่ เราจะสู้กับมันได้ล่ะครับ”

หลังจากสถานการณ์ระบาดโควิด-19 ระลอกที่ 1 แล้ว ทำให้ผมเรียนรู้ประสบการณ์หลายอย่าง ผมประกาศต่อสาธารณะหลังจากที่รัฐบาล พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา ประกาศเลิกมาตรการล็อคดาวน์ว่า “หากเกิดการระบาดโควิด-19 ในระลอกถัดไป ผมจะ ‘ปฏิบัติการ รพ.สนาม ขั้นสมบูรณ์’ อย่างเป็นลำดับขั้น

เมื่อ พ.ศ.2564 …ผมอายุ 61 เดือน มี.ค.64 โควิด-19 สายพันธ์เดลต้า หรืออินเดียที่รุนแรง แพร่ระบาดเร็วเข้าสู่ กทม…ผมก็เริ่ม ‘ปฏิบัติการ รพ.สนาม ขั้นสมบูรณ์’ อย่างเป็นลำดับขั้นทันที สามารถรักษาชีวิตผู้ป่วยโควิด-19 อาการหนักจัดชั้นสีแดง มากถึง 150,000 ราย ติดอันดับที่ 3 ของประเทศ รองจากอันดับ 1 คือ รพ.มหาราช นครราชสีมา และอันดับ 2 คือ รพ.จังหวัดชลบุรี
เมื่อ พ.ศ.2566-2567 …ผมอายุ 63-64 ผมเห็นว่าสถานการณ์ระบบส่งต่อผู้ป่วยนอกของ สปสช หรือที่เรียกว่า ‘OP refer’ มีปัญหาและน่าจะรุนแรงมากยิ่งขึ้น จริงๆแล้วปัญหาการขอใบส่งตัวผู้ป่วยจากคลินิกแสนจะยากลำเค็ญนั้น จะไปกล่าวโทษแต่คลินิกไม่ได้ ต้องกล่าวโทษ สปสช ด้วย …ใครจะผิดมากกว่ากันนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง อย่างไรก็ตามประชาชนก็ต้อง ‘กัดฟันพึ่งตนเอง’ ด้วย นี่คือหลักความสมดุล ไม่ใช่จะกล่าวโทษแต่คลินิก และ สปสช เท่านั้น ที่สำคัญยิ่ง คือ รัฐบาล จะต้องเลิกทำโครงการประชานิยมซื้อเสียงที่ทำให้งบประมาณสาธารณสุขไม่เพียงพอจนประชาชนที่เจ็บป่วยต้องเดือดร้อน
พ.ศ.2568 ….ผมอายุ 65 แล้ว ผมประเมินว่าระบบส่งต่อผู้ป่วยบัตรทองจากคลินิกซึ่งเป็นหน่วยบริการปฐมภูมิจะทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ จนทำให้คลินิกซึ่งเป็นหน่วยปฐมภูมิส่วนหนึ่งไม่อาจทนอยู่ในระบบนี้ได้และต้องทะยอยถอนตัวตัวลาออก ปิดตัวลง

สปสช จะต้องเริ่มคิดและหาทางให้ ‘รพ.ที่รับส่งต่อ’ มาช่วย ‘รับตรง’ แต่จะติดปัญหาที่ภาระงานของ ‘รพ.ที่รับส่งต่อ’ จะแออัดจนไปไม่ไหว ปัญหาสาธารณสุขมันก็วนเวียนวนว่ายกันไปอย่างนี้แหละครับ

วันนี้ผมก็กำลังเดินหน้าโครงการ ‘บัตรทองแพลตตินั่ม’ รพ.มงกุฎวัฒนะ ที่เทียบเคียงกับการเตรียมการเผชิญสถานการณ์โควิด-19 เมื่อปี 63-64 นั่นแหละครับ

ผมก็เป็นคนแก่ ที่ยังมุทะลุ บุ่มบ่าม ใจร้อน แต่ไม่รู้หรอกครับว่าผมประเมินสถานการณ์ก่อนตัดสินใจเสมอ ที่สำคัญผมน้อมนำหลักการทรงงานของพระเจ้าอยู่หัวฯรัชกาลที่ ๙ เป็นมงคลชีวิตในการเผชิญปัญหา