“ผู้การแต้ม” เชียร์ตำรวจ ฟาดกลับทีมแตงโมปั่นข้อมูล ลิปซิงค์เพลงโชว์สยบดราม่า

ปีที่ผ่านมาเรียกว่าผู้การแต้มคนนี้ รับศึกหนักหลายด้าน เพราะจากเคยเป็นขวัญใจของประชาชน ถูกตำหนิติเตียนกร่นด่านับแสนนับล้านข้อความ จากประชาชนที่ไม่พอใจในการวิเคราะห์วิจารณ์เรื่องคดีแตงโม แถมในช่วงแรก ผู้การแต้มยังถูกพาดพิงว่าคือคนเดียวกับ “อาวิชัย”  ที่มีความสนิทสนมกับคนบนเรือเป็นอย่างมาก และช่วยเหลือตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ขึ้นใหม่ๆ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ผู้การแต้ม ไม่ใช่อาวิชัยตามที่ถูกกล่าวอ้าง กว่าที่ทุกคนจะรู้ก็เหมือนจะสายเกินไปเพราะผู้การแต้มกลายเป็นที่เกลียดชังของสังคม social ไปเสียแล้ว เรื่องนี้ผู้สื่อข่าวเคยถามว่าผู้การแต้มรู้สึกอย่างไรเมื่อโดนโจมตีขนาดหนัก ซึ่งผู้การแต้มบอกกับเราว่า ไม่รู้สึกอะไรเลยเฉยๆ และยังยืนยันว่าการตายของแตงโมเป็นเรื่องอุบัติเหตุ ส่วนที่คนเชื่อไปแบบนั้นเพราะมีการออกมาปั่นกระแสพูดข้อความเท็จชักจูงไปในทางที่ผิด

และเมื่อถามว่าผู้การแต้มจะฟ้องกับประชาชนเหล่านั้นหรือไม่ที่มาด่าทำให้ตนเองต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงและอับอาย ผู้การแต้มพูดอย่างมั่นใจว่า ผมไม่สนใจหรอกและไม่คิดจะฟ้องกลับใครทั้งสิ้น ใครจะด่าก็ด่าไป เพราะเรื่องจริงเป็นอย่างไรเราเท่านั้นที่รู้อยู่แก่ใจ และตนเองก็พร้อมที่จะยืนเคียงข้างตำรวจปกป้องตำรวจ ถ้าเรื่องไหนที่ตำรวจไม่ได้ทำผิดแต่กลับโดนโจมตีจากสังคมก็จะเปิดหน้าสู้ให้ แต่ถ้าทำผิดก็ต้องรับโทษรับกรรมกันไป

หากย้อนไปถึงประวัติของ ผู้การแต้ม ท่านเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า ตั้งแต่รับราชการมามีหลายฉายามาก สมัยก่อนผมเคยเป็นสารวัตรจราจรอยู่บางเขน ซึ่งเป็นสถานที่ที่รถติดมากที่สุด ผู้ใหญ่ให้ผมไปแก้ปัญหาการจราจรที่นั่น และตัวผมเองก็หนีหน้าที่ด้วย ไม่อยากทำงานหน้าที่สืบสวนแล้ว เพราะตอนนั้นผมต้องยอมรับว่าพอท่านประทิน สันติประภพ มาเป็น ผบ.ตร. ผมกลัวว่าถ้าท่านมาจับนู่นจับนี่เราจะย้ายแล้วเราจะเสียประวัติ ผมก็ขอนายว่าไปโบกรถแล้วกัน ผมก็ไปอยู่ที่นั่นประมาณ 8 เดือน ไปพัฒนาระบบจราจรที่นั่น ทำทุกอย่าง จึงได้ฉายาว่า สารวัตรอมยิ้ม เพราะผมโบกรถไปอมยิ้มไป ทำความรู้จักพี่น้องประชาชน ปีใหม่เอาอมยิ้มไปแจก

พอผู้ใหญ่เขาเปลี่ยนผู้บัญชาการนครบาล ผู้บัญชาการคนนี้เขาเก่งเรื่องสืบสวนสอบสวน เขาก็ด่าผม เขาขับรถมาเจอผมเขาด่าเลย ไอ้โง่ๆ แล้วเขาก็ปิดประตูไป เพราะเขาเห็นผมมีความรู้เรื่องสอบสวน แล้วมึงจะมาโบกรถทำไม พอแกเป็นผู้บัญชาการเสร็จแกย้ายผมเลย ให้มาเป็นสารวัตรสืบสวนนครบาลใต้ คุม 17 โรงพัก

พอมาทำปราบปรามผมก็เริ่มมีชื่อเสียง เลยเปลี่ยนฉายามาเป็นมือปราบอมยิ้ม หลังจากทำงานสืบสวนปราบปรามมาจนมีชื่อเสียงและวิสามัญเยอะ บางคนก็เลยเรียกผมว่ามือปราบวิสามัญบ้างเรียกมือปราบสัปเหร่อบ้าง

หมายความว่าเจอผมตายแน่นอน เมื่อก่อนผมอยู่ สืบ 8 รับรองว่าคนร้ายย้ายถิ่นฐานหมดเพราะผมเอาจริง ผมก็เลยได้รับฉายาว่ามือปราบสัปเหร่อ แล้วพอมาเป็นผู้บังคับการตำรวจนครบาล 1 เป็นรองผู้บัญชาการ ฉายานี้เขาก็เลยเรียกว่ามือปราบหูดำ