หากเอ่ยถึงการลักลอบนำเข้าสัตว์ต่างถิ่นในประเทศไทย เราคงคุ้นเคยกับสัตว์แปลกหลายชนิดที่มีชื่อเสียงในการทำลายระบบนิเวศทางธรรมชาติในประเทศ เช่น กุ้งเครย์ฟิชที่ขยายพันธุ์อย่างรวดเร็ว หอยเชอรี่ที่สร้างปัญหากับการเกษตร และปลาซัคเกอร์ที่ทำลายพืชน้ำในแหล่งน้ำต่าง ๆ โดยที่ไม่เคยมีการขออนุญาตหรือได้รับการอนุญาตนำเข้าสัตว์เหล่านี้อย่างเป็นทางการแต่อย่างใด …คำถามที่ตามมาคือ “แล้วมันเข้ามาในไทยได้อย่างไร?”
การลักลอบนำเข้าสัตว์น้ำต่างถิ่นกลายเป็นปัญหาใหญ่ที่ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อระบบนิเวศไทย และถึงแม้จะมีข้อพิสูจน์ที่กดดันให้ภาครัฐต้องลุกขึ้นมาจัดการ แต่หลายครั้งที่ผู้มีอำนาจกลับไม่ได้ลงมือทำอย่างจริงจัง เครื่องมือทางกฎหมายยังคงมีช่องโหว่ที่ให้ผู้กระทำผิดสามารถแทรกซึมนำเข้าได้อย่างอิสระและต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน
หลายปีที่ผ่านมา ประเทศไทยเผชิญกับการแพร่ระบาดของสัตว์น้ำต่างถิ่นเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะสัตว์ที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวและสามารถขยายพันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว เช่น กุ้งเครย์ฟิช ในแถบเพชรบูรณ์และราชบุรี มันไม่เพียงแต่ทำให้ระบบนิเวศของแหล่งน้ำทางการเกษตรเสียหาย แต่ยังกระทบกับสัตว์น้ำพื้นถิ่น ส่งผลต่อรายได้และการประกอบอาชีพของชาวบ้าน
