โดยก่อนหน้านี้ พลตำรวจเอกอัศวิน ขวัญเมือง อดีตผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร คิดเพียงแค่ 1,800 บาท ไม่มีอย่างอื่น ยกเว้น ภาษีโรงเรือน กับ ภาษีเงินได้ที่ต้องจ่ายเอง ซึ่งมีการชำระตามค่าเช่าของการรถไฟอยู่แล้ว ส่วนลิมรางจะไม่อนุญาตให้วางของบนริมรางได้ เนื่องจากต้องมีการเปิดฝาท่อทำความสะอาดเป็นประจำ แต่นายชัชชาติ กลับปล่อยให้ขายบนริมรางได้ แลกกับการเก็บเงิน 500 บาท

ผู้แทน ผู้ค้า เผยอีกว่า พื้นที่ ที่กทม. จัดสรรให้ใหม่เป็น “ทำเลตาย” ซึ่งเป็นแผงที่ถูกทิ้งร้างและขายไม่ได้ อีกทั้งยังลดขนาดแผงจาก 2 แผง เหลือ 1 แผง ต่อ 1 สิทธิ์ โดยขนาดแผงมีความกว้าง 2 เมตร และลึก 2.5 เมตร ซึ่งเป็นการตัดสิทธิ์ของผู้ค้า ในพื้นที่โครงการ 30 (529 แผง) นอกจากนี้ ผู้ค้ายังกังวลว่า เมื่อตลาดอินดี้เข้ามาเปิด จะมีการเปลี่ยนแปลงระเบียบให้สามารถเปิดขายได้ตอนกลางคืน และขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้ ซึ่งขัดต่อกฎหมายที่ห้ามขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในตลาดของรัฐบาล ปัจจุบัน ผู้ค้าได้ยื่นเรื่องร้องเรียนต่อศาลปกครอง, คณะกรรมาธิการ (กมธ.) การปกครอง และสำนักนายกรัฐมนตรี แต่ยังไม่ได้รับความคืบหน้า

ผู้ค้า เปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมว่า ก่อนหน้านี้ กทม. กำหนดให้ผู้ค้าออกจากพื้นที่ภายในวันที่ 31 ธันวาคม 2567 โดยไม่มีประกาศอย่างเป็นทางการ รวมทั้งก่อนหน้านี้ให้ผู้ค้าทำประกันอัคคีภัย โดยผู้รับผลประโยชน์คือ กทม. ซึ่งหากเกิดเหตุเพลิงไหม้ ผู้ค้าจะหมดสิทธิ์ความเป็นเจ้าของแผงทันที รวมกว่า 1 หมื่นแผง

อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการเปรียบเทียบกับตลาดบริเวณรอบข้าง ค่าเช่าตลาดจตุจักร ราคาอาจเท่ากับ หรือแพงกว่าตลาดเอกชน ข้างเคียง เนื่องจากความแตกต่างของขนาดแผง และระยะการขาย ซึ่งเอกชนขายได้ 30 วัน แต่เราขายเพียง 8 วันเท่านั้น ซึ่งเปิดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ ผู้แทน พ่อค้า-แม่ค้า ตลาดนัดจตุจักร ในโครงการ 30 กล่าว