หลังจากที่ โลกออนไลน์ ผุดแคมเปญ ล่ารายชื่อ ปลด “หมอยง” ออกจากตำแหน่งหัวหน้าศูนย์เชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านไวรัสวิทยา โดยมองว่า หมอยง สนับสนุนวัคซีน Sinovac ที่ด้อยประสิทธิภาพ และไม่มีหลักฐานทางวิชาการมารองรับ
ล่าสุด เพจเฟซบุ๊กของ คุณ Yoky Pattra ( หยก ) ซึ่งเป็นนักข่าว ที่เคยทำข่าว หมอยง ได้ระบุข้อความที่น่าสนใจเกี่ยวกับคุณหมอ ไว้ว่า “กำลังใจสำคัญที่สุด“
ขอเล่าเรื่องราวตามประสา ในวงสนทนากับเพื่อนนักข่าวที่ลาออกไปแล้ว ในหัวข้อ “หมอยง ที่เรารู้จัก” ถ้าไม่นับตอนนี้ที่อาจารย์ โด่งตังแบบพลุแตก ไม่ว่าจะเรื่องบทความทางวิชาการเกี่ยวกับโควิดที่ อาจารย์เขียนให้ความรู้ทางเฟซบุ๊กมานานนับปี หรือ เรื่องราวที่อาจารย์กำลังโดนลุกไล่ไปสุดตะเข็บชายแดน
เมื่อตอนเป็นนักข่าวใหม่ ๆ ความคิดเห็นทางวิชาการของ หมอยง มักสวนทางกับ หมอเสริฐ (ศ.เกียรติคุณ นพ. ประเสริฐ ทองเจริญ) เสมอ ที่เห็นชัดสุด ก็ตอนหวัด 2009 หรือ พวก มือเท้าปากที่อาจารย์ ถนัด จนบางครั้งนักข่าวต้องกุมขมับ ทำไม ไม่เห็นคิดเหมือนกันไม่ได้ เหรอ แต่อาจารย์เสริฐ มักให้แง่คิดที่ว่า ดีแล้ว ที่มีความคิดเห็นที่หลากหลาย นี่คืออีกแง่มุมหนึ่งของความสวยงามทางวิชาการ แม้เห็นต่างแต่ก็เคารพ ความคิดเห็นกัน ทุกคนต่างทำหน้าที่ และให้เกียรติกัน
จวบจน เวลาผ่านไป อาจารย์เสริฐ (มือ 1 ทางไวรัสวิทยา) จากไป ก็เหลือหมอยงเป็นเสาหลัก นึกชื่นชมบทบาท ที่อาจารย์ทำได้ดี อาจารย์นำข้อมูลความรู้ที่ได้จากการค้นหา ในต่างประเทศ มาแปลให้พวกเรา ๆ เข้าใจอย่างง่ายผ่านเฟซบุ๊ก เครื่องมือสารที่ทันสมัย ลองคิดดูคนแก่คนนึง วัย 70 ปีกว่า จะ 80 ปี ต้องแหกขี้ตามาแปล เรียกว่า ตื่นมาเข้าห้องน้ำ พวกคุณๆ เราๆ ก็เห็นข้อมูลโควิด ผ่านสายตาระหว่างทำกิจวัตรประจำวัน กินข้าว ก็อ่านได้ นั่งรถก็อ่าน เราได้ใกล้ชิดกับข้อมูลโควิด ที่เป็นเรื่องใหม่ และใกล้ตัว อาจารย์พยายามใช้คำสื่อสารอย่างง่าย แต่บางครั้งก็ยังแอบยาก แต่เราๆ ก็พอเข้าใจ (ค่าอาร์สูงอะไรนุงนัง )
นอกจาก งานเขียนทางเฟซบุ๊ก ก็ได้เห็น หมอยง มาประชุมร่วมกับกระทรวงสาธารณสุขด้วย การมาของคนเป็นครูบาอาจารย์ ไม่ได้มาแบบเอิกเกริก มาเช้าขับรถมาเอง รถนิสสันมิร่า เล็ก นัดเวลาไหน มาตรงเวลาเสมอ เล่นเอาคนหนุ่มสาว บางคน ต้องอาย มาถึง กระทรวงสาธารณสุข ใช่ว่า จะมีที่จอดรถ อาจารย์ต้องผจญ หลงหาตึกไม่เจอ เพราะกระทรวง กว้างใหญ่ไพศาล เราจะรู้ได้ว่า หมอยง ก็ต้องมีเจ้าหน้าที่บอกทาง (หมอติ๋ว) บวกกับ พี่ รปภ. ที่สื่อสารผ่านวิทยุรายงาน ว่า เห็นรถสีขาวโบกมาทางนี้ แต่ก็ไร้ที่จอดตึกหน้า แต้มบุญของอาจารย์ สูงสุดเท่าคนสามัญ ได้จอดรถข้างหลังตึก การสละเวลาของอาจารย์มาร่วมประชุม ไหนต้องตื่นเช้า ความสะดวกสบายไม่มาก ทั้งที่ วัยแบบนี้ นั่งอยู่กับบ้าน เล่นกับหลานก็ได้ ……… สถานการณ์ตอนนี้ ได้แต่เห็นใจอย่างเดียว และขอบพระคุณอาจารย์ ที่มาเป็นที่พึ่ง ในยามยาก (100 ปี เราจะเจอโรคระบาดสักหน)
ถ้าเค้าจะรัก ยืนเฉย ๆ เค้าก็รัก ( คนไม่รักไม่ชอบทำยังไงก็ไม่รัก )
รูปนี้อาจารย์มาแต่เช้า มาประชุมที่ราชวิถี อาจารย์เคารพเวลาคนอื่นมาก.
ไม่สนิท แค่อยากเขียนเฉย ๆ
