วันที่ 27 พ.ย. 2565 ผู้สื่อข่าวได้พบกับ นายจำเริญ พวกพูนดี วัย 53 ปี อยู่บ้านเลขที่ 52 บ้านโสนหมู่ที่ 11ตำบลช่างปี่ อำเภอศีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์ ซึ่งมีอาชีพเก็บขยะตามท้องถนนขายหาเลี้ยงยายวัย 70 ปี โดยมีรถจักรยานยนต์สภาพเก่าพ่วงรถเข็น มุงด้วยสังกะสี และตกแต่งรถด้วยเศษขวดพลาสติก เศษรากไม้ต่างๆ ขับตระเวนไปหาเก็บขยะตามท้องถนนและสถานที่ต่างๆไปขายพอมีรายได้ประทังชีวิต และเลี้ยงยายที่รออยู่ที่บ้าน ซึ่งมีอายุ 70 ปีแล้ว
นายจำเริญบอกว่า ตนขับขี่รถหาเก็บขยะตามข้างถนน มีรายได้ไม่ต่ำกว่าวันละ 200 ถึง 300 บาท นอกจากจะขับขี่รถเก่าๆไปหาเก็บขยะแล้ว ตนยังต้องเดินหาเศษไม้ที่เป็นรูปต่างๆภายในท้องนาที่พบเช่น หมู กระต่าย รูปช้าง รูปหมี รูปคน ซึ่งมีหลายรูปที่หาเก็บมาได้ตามท้องไร่ท้องนา จากนั้นก็นำมาทาแลคเกอร์ สีจะออกมาสวยงาม และตนก็จะขับขี่ไปตามท้องถนน ทำอาชีพนี้มานานหลายปีแล้ว เพื่อที่จะหาทุนมาซื้อรถคันใหม่ขับขี่ เพื่อที่จะออกไปหาขยะตามท้องถนนที่ผู้คนกินทิ้งขว้าง ตามรายทางได้ไกลขึ้น
ซึ่งอาชีพของตนเป็นอาชีพที่หากินโดยสุจริต ไม่ได้ไปเบียดเบียนใคร ซึ่งที่ผ่านมาตนก็มีความสุขหาเงินเลี้ยงยายวัย 70 ปีได้อย่างสบาย และตนก็ยังเป็นโสดไม่มีครอบครัวที่จะมาเกี่ยวข้องแต่อย่างใด ถือว่าเป็นอาชีพที่ตนถนัดและจะหาเก็บขยะเลี้ยงชีพอย่างนี้ต่อไป ใครจะมองว่าอย่างไร เราจะไม่สนเพราะทุกคนต้องมีปากมีท้องที่จะต้องกินต้องใช้และต้องดูแลตัวเองและครอบครัวครับ เราต้องพึ่งตนเอง อยู่อย่างพอเพียงและพอใจ ไม่เดือดร้อนใครก็พอ นายจำเริญกล่าวอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่จะเดินทางไปทำบัตรประจำตัวที่อำเภอศีขรภูมิ กับรถเก็บขยะที่มุงหลังคาด้วยสังกะสีคันเก่าๆ.
ภาพ/ข่าว นพรัตน์ กิ่งแก้ว ผู้สื่อข่าวภูมิภาค จ.สุรินทร์
