“ไตรรงค์” ผลักดัน นโยบาย 3 ส. หลังประกาศร่วมทางรวมไทยสร้างชาติ

#1 #นโยบายเพื่อให้เกิดความสะอาด

หมายถึง นโยบายในการปฏิรูปกฎหมายและระเบียบต่างๆ ของทุกกระทรวง ทบวง กรม เพื่ออุดช่องโหว่ ป้องกันการเกิดทุจริตคอรัปชันโดยข้าราชการชั่วและนักการเมืองเลวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะมีการออกกฎกระทรวงและระเบียบต่างๆของกรมเพื่อเพิ่มขั้นตอนที่ต้องให้ข้าราชการได้ใช้ดุลยพินิจในการขออนุญาตต่างๆในปัจจุบันมีความคลุมเครือไม่ชัดเจน และมีความซ้ำซ้อนกับหน่วยงานอื่นๆอยู่มาก เป็นเหตุให้เกิดการรีดไถ เรียกเงินใต้โต๊ะจนนักธุรกิจเดือดร้อนกันไปทั่วตั้งแต่ขั้นตอนการขอเปิดกิจการจนถึงการส่งออก (เช่นระเบียบที่ออกประกาศของกรมปศุสัตว์และกรมประมงเกี่ยวกับสินค้าส่งออกและนำเข้าที่บังคับให้ต้องขออนุญาตจากพวกตนเพิ่มขึ้นจากการเคยขออนุญาตเฉพาะเพียงกรมศุลกากรเพียงแห่งเดียว เป็นต้น แต่เฉพาะผู้เขียนเองก็ยังไม่ปรากฎข้อมูลที่กล่าวหาว่าเกิดการทุจริตคอรัปชันจากทั้ง 3 กรมในเรื่องนี้ แต่ได้แอบจ้องดูอยู่เหมือนกัน )

แต่การโกงกินคอรัปชันซึ่งมีอีกหลายรูปแบบไม่ว่าจะเกิดจากการซื้อขายตำแหน่งกัน คนที่ซื้อตำแหน่งก็ต้องไปโกงเอาคืนไม่จากงบประมาณการก่อสร้างก็ต้องรีดคืนจากลูกน้อง ลูกน้องก็ต้องไปรีดคืนจากประชาชน เป็นต้น โดยเฉพาะการคอรัปชันประเภทหลังนี้ถ้าเกิดขึ้นในกระบวนการยุติธรรมขั้นต้นๆ ก็จะทำให้ระบบยุติธรรมมัวหมองไม่เป็นที่ไว้วางใจจากทั้งคนไทยและคนต่างประเทศ สิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมก็จะเต็มแผ่นดิน เหล่านี้เป็นความสกปรกที่นับวันจะพอกพูนมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไม่รีบชะล้างจะเป็นภัยต่ออนาคตของชาติอย่างแน่นอน

#2 #นโยบายเพื่อให้เกิดความสว่าง

ในทางธรรม ความสว่างจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ “เราลืมตาตื่น” ตราบใดที่เรายังหลับอยู่เราก็จะอยู่ในความมืดเสมอ ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ให้ความหมายว่าผู้ที่เป็น “พุทธ” หรือมีจิตใจเป็น “โพธิ” คือผู้ที่ตื่นจากความหลับคือหลับอยู่เพราะมี “อวิชชา” คือความไม่รู้ไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ของสภาวะธรรมหรือกฎเกณฑ์ของธรรมชาติทั้งหลายนั่นเอง จึงทำให้เราหลง (โมหะ) เห็นกงจักรเป็นดอกบัว เช่น การหลงอยู่กับอบายมุข 6 (เช่น คบคนเลวเป็นเพื่อนหรือเป็นบริวาร) หรือการหลงว่ากิเลสทั้งหลาย (โลภ โกรธ หลง) เป็นของตนเอง จึงยอมทำ “ทุจริต 3” ไปตามอำนาจสั่งการของ “กิเลส” ในที่สุดก็ต้องเสวยวิบากกรรมตามกฎแห่งกรรมซึ่งไม่มีใครหนีพ้น

ในทางโลก ถ้าเราสังเกตดูรอบๆตัวเรา เราจะเห็นว่าความทุกข์ของเพื่อนร่วมชาติของเราแต่ละกลุ่มแต่ละอาชีพจะแตกต่างกันออกไป ตัวอย่างเช่น คนจนที่มีรายได้ปีหนึ่งต่ำกว่าหนึ่งแสนบาทจะมีความทุกข์เพราะการมีหนี้สินชำระเท่าไรก็ไม่หมดมีแต่จะเพิ่มพูนโดยเฉพาะจากหนี้นอกระบบ ทั้งนี้ ก็เพราะรายได้ที่เขาหาได้ไม่เพียงพอที่จะใช้ดำรงชีวิตแม้แต่แค่มาตรฐานขั้นต่ำสุด คนเหล่านี้จึงมีแต่ความทุกข์เสมือนอยู่ในที่มืดที่รอให้รัฐช่วยพวกเขาให้ได้เห็นแสงสว่างได้บ้าง นโยบายบัตรสวัสดิการเพิ่มรายได้ให้แก่คนกลุ่มนี้ทั้งที่เป็นคนจน คนชรา คนพิการ นโยบายคนละครึ่ง เหล่านี้ยังคงต้องทำต่อไปและควรปรับการให้ความช่วยเหลือให้เหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจที่เป็นจริงด้วย (โดยเฉพาะด้านสาธารณสุข ควรมีแพทย์ประจำที่โรงพยาบาลตำบลอย่างน้อย 3 วันใน 1 อาทิตย์)

สำหรับกลุ่มเกษตรกรการมีนโยบายการประกันขั้นต่ำในเรื่องปุ๋ย (ใช้ปุ๋ยให้เหมาะกับดิน) หาทางลดหนี้โดยให้ใช้เงินกู้ดอกเบี้ยต่ำเพื่อชำระหนี้ดอกเบี้ยสูง การมีชลประทานขนาดเล็กผ่านทางท่อให้ทุกชุมชนเกษตรสามารถปลูกพืชผักได้ทั้งปี ใช้วิชาการเพิ่มผลผลิตต่อไร่และลดต้นทุนการผลิตต่อไร่ให้ได้ เกษตรกรของเราจึงจะสามารถออกจากความมืดสู่ความสว่างในอนาคตได้อย่างแน่นอน