นายอัษฎางค์ ยมนาค นักวิชาการอิสระ โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก “เอ็ดดี้ อัษฎางค์ ยมนาค” โดยระบุข้อความว่า “การลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมด้วยการการบริหารงานสาธารณะ” การบริหารงานสาธารณะไม่ใช่การบริหารธุรกิจ
ผมดูข่าวมีคมคุณสันติสุขเมื่อเช้ารายงานว่า ผู้ว่าชะชะช่าจะเลิกการเดินเรือไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ ซึ่งผู้ว่าอัศวินและรัฐบาลพลเอกประยุทธ์เริ่มต้นไว้ด้วยต้นทุนร้อยกว่าล้านบาท ด้วยเหตุผล ไม่มีกำไรแถมขาดทุน
ด้วยเหตุผลดังกล่าว คุณหนุ่มจึงถามถึง การเดินรถไฟหรือรถเมล์ ซึ่งขาดทุนมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว ควรจะเลิกกิจการด้วยหรือไม่ เพราะเป็นกิจการที่ขาดทุนมาตั้งแต่ชาติก่อนจนถึงปัจจุบันนี้
ผมขอเสริมว่า เมื่อ BTS เริ่มเปิดให้บริการ ก็มีคนมาใช้บริการน้อยและจากทุนอยู่นานหลายปี แต่ BTS ซึ่งเป็นบริษัทเอกชน ก็ยังเข้าใจว่า นี่คืองานบริการสาธารณะที่ได้รับสัมปทานมาจาก กทม. ทำให้ BTS ไม่คิดเลิกกิจการ แต่ดำเนินการต่อมาจนประสบผลสำเร็จอย่างดงามและสร้างความพอใจในบริการให้กับประชาชนมาจนในปัจจุบัน
แต่เรือไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ของ กทม.เพิ่งเปิดดำเนินการมาได้ไม่เท่าไหร่ พอเปลี่ยนผู้ว่าฯ ก็ถูกยกเลิกเสียแล้ว ด้วยเหตุผลว่ามีผู้ใช้บริการน้อย ไม่คุ้มทุน !
จริงๆ คุณหนุ่มพูดในรายการข่าวได้ครบจบจริงไปแล้ว แต่ผมคัดปากอยากเสริมว่า คนที่เรียนบริหารธุรกิจและทำงานในภาคเอกชน เขาจะคำถึงถึงผลประกอบการด้วยกำไรขาดทุน แต่คนที่เรียนรัฐประศาสนศาสตร์หรือบริหารรัฐกิจและทำงานบริหารราชการแผ่นดิน ต้องคำนึงถึงงานบริการสาธารณะ ไม่ใช่เรื่องกำไรขาดทุน
คุณเป็นผู้ว่าฯ กรุงเทพฯ หรือจะเป็นนายกรัฐมนตรี แล้วคุณบริหารงาน โดยวิธีคิดจะเอากำไรจากพี่น้องประชาชนเป็นตัวตั้งหรือ ไหนตอนหาเสียง บอกว่า อาสามารับใช้ประชาชน งานบริหารสาธารณะคืออะไร
ผมจะเล่าให้ฟัง การบริการสาธารณะเป็นกิจการที่อยู่ในความอํานวยการ หรือในกํากับดูแลของฝ่ายปกครอง หรือรัฐโดยที่ฝ่ายปกครองหรือรัฐมีหน้าที่ในการจัดทําบริการสาธารณะเพื่อสนองความต้องของ ประชาชนเป็นส่วนรวมมิใช่การจัดทําเพียงเพื่อประโยชน์ของกลุ่มใดโดยเฉพาะเจาะจง
***ทั้งนี้การจัดทํา บริการสาธารณะก็เพื่อลดความเหลื่อมล้ำของสังคมและเศรษฐกิจ***
อ้าว ไหนว่าเรียกร้องเรื่องความเหลื่อมล้ำทางสังคมไง แล้วพวกคุณเลือกคนที่ไม่สนใจงานที่จะลดความเหลื่อมล้ำมาบริหารราชการหรือ?
การลดปัญหาความเหลื่อมล้ําและช่องว่างทางสังคมเป็นภารกิจของรัฐที่ต้องจัดทําขึ้น เพื่อสนองความต้องการของประชาชนโดยส่วนรวม
บริการสาธารณะแบ่งออกเป็น 3 ประเภทใหญ่ ๆ คือ
1. บริการสาธารณะปกครอง เช่น การดูแลความปลอดภัยและความสงบสุขของชุมชน ซึ่งรัฐหรือฝ่ายปกครองจัดทําให้ประชาชนโดยไม่ต้องเสียค่าตอบแทน
2. บริการสาธารณะทางสังคมและวัฒนธรรม เช่น การแสดงนาฏศิลป์ พิพิธภัณฑ์ การกีฬา การศึกษาวิจัย ฯลฯ ซึ่งเป็นกิจการที่ไม่มุ่นเน้นการแสวงหากําไรเช่นกัน
3. บริการสาธารณะทางอุตสาหกรรมและพาณิชยกรรม คือ บริการสาธารณะที่เน้นทางด้านการผลิต การจําหน่ายและการให้บริการ ซึ่งประกอบด้วย
