“จตุพร” สุดเดือด กลืนเลือด แฉชุดใหญ่ม็อบแดง 53 “ทักษิณ” สั่งห้ามหยุด แม้แต่ตัวเองก็ถูกสั่งเก็บ

นายจตุพร เล่าอีกว่า ขณะนั้นมีการวางแผนซ้อนยึดเวทีอยู่แล้ว และคนที่ทำได้มีอยู่คนเดียวเท่านั้น ซึ่งพอประชุมแกนนำเสร็จ ตนได้รับโทรศัพท์จากทักษิณ ชินวัตร โทรมาถาม ซึ่งเรื่องนี้ตนไม่ควรพูดเลย แต่เมื่อนายอดิศร ยกเหตุการณ์มาตอบโต้ จึงจำเป็นต้องเล่า ทักษิณ บอกว่า “หยุดเวทีได้อย่างไร ผมได้อะไร” พร้อมทั้งย้ำว่า ตนรู้เรื่องนี้มาแต่ต้นว่า จะมีการซ้อนยึดเวทีชุมนุมขึ้น แล้วจะเกิดความรุนแรงไปอีกมุมหนึ่ง และจะคุมประชาชนไม่อยู่ จึงจำต้องหักทุกคน ตนบอกทักษิณว่า ถ้าอย่างนั้น เพื่อให้เวทีเดินต่อ ส่วนแกนนำคงอยู่ไม่ครบแล้ว ทั้งๆที่ช่วงนั้นแกนนำเหลือตนอยู่คนเดียว เราจึงตกลงกันว่า คนที่เคยเป็นลูกพรรคของทักษิณ ก็ให้ไปเคลียร์กันเอง ส่วนบรรดาสายนักเคลื่อนไหวตนจะเคลียร์ ซึ่งทักษิณก็ไปเคลียร์กับนักการเมือง ผมก็เคลียร์กับนักเคลื่อนไหว เวทีจึงเดินมาถึง 18 พฤษภาคม วันที่วุฒิสภามาเจรจา และมาเกิดเหตุการณ์ 19 พฤษภาคม ซึ่งเป็นความเจ็บปวดขมขื่น วันนั้นถ้าเราไม่ยืนแข็งแรงแล้ว อีกทั้งประชาชนหน้าเวทีก็ไม่กลับ เจ้าของเวทีก็ไม่ให้เลิก และอีกชุดหนึ่งจะเข้ามาซ้อนยึดเวที ผมจึงอยู่คานกันเอาไว้ เพราะในทุกนาทีของสถานการณ์มีโอกาสตาย 100% อยู่แล้ว

นายจตุพร เปิดเผยว่า ที่เล่าให้ฟัง เพราะนายอดิศร ยกเรื่องชุมนุมปี 2553 มา โดยวัน 19 พฤษภาคม บนเวที คนที่มีบทบาทมากที่สุดคือ ธนาวุฒิ วิชัยดิษฐ์ คอยกันไม่ยอมให้ตนขึ้นเวที เพราะสถานการณ์ช่วงนั้นมีความเสี่ยงต่อชีวิตมากมาย ทหารล้อมหมด ขยับใกล้มาถึงจุดสุดท้ายที่เวทีทุกขณะ แต่เรารอเวลา จึงลุกขึ้นไปบนเวทีเพื่อยุติการชุมนุม ถ้าไม่ยุติความตายอย่างรุนแรงก็จะเกิดขึ้นกลางเวที เพราะเป็นจุดสุดท้าย ซึ่งหลายปีต่อมา มืองานคนสำคัญของชุดซ้อนยึดเวที มาเล่าให้ฟังว่า วันนั้น 19 พฤษภาคม มีการวางแผนกันจะยิงถล่มเวที ขณะที่ขึ้นกล่าวยุติการชุมนุม แต่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาไม่ตัดสินใจทำ อีกทั้งการซ้อนยึดเวทีนั้น ผมได้ยินมาเช่นกันว่า มีการร้องขอจากฝ่ายเดียวกันให้จัดการผมเอง ตกเป็นเป้าถูกสังหารด้วยซ้ำไป

นายจตุพร เล่าว่า ทั้งหมดทั้งปวงนั้น เพื่อชี้ให้เห็นว่า การตัดสินใจในเรื่องอุปมาอุปไมยลงสถานีหัวลำโพงกับบางซื่อนั้น ตนไม่โทษนายวีระกานต์ มุสิกพงศ์ ที่ประกาศลาออกจากประธาน นปช. เพราะลูกชายถูกเอาปืนจี้ทุกเรื่องราวต้องเปลี่ยนแปลงไป แต่ตนมีการข่าวจึงรู้สถานการณ์ว่า ถ้าตัดสินใจลงเวทีที่บางซื่อ จะถูกอีกชุดหนึ่งขึ้นไปยึดเวทีทันที ด้วยเหตุนี้การลงสถานีหัวลำโพงจึงเป็นความจำเป็น เพราะมิเช่นนั้นมันจะมีความตายกับการลงบางซื่ออาจหลายร้อยศพขึ้นมา ดังนั้นที่ลากไปหัวลำโพงเพื่อลดความตายที่จะเกิดขึ้น เพราะเจ้าของเวทีเขาก็เตรียมการอีกชุดหนึ่งไว้เผด็จศึกชุดเดียวกันอยู่แล้ว

นายจตุพร เปรียบเปรยว่า เจ้าของรถไฟ หมายถึงเจ้าของเวทีชุมนุม ไม่ต้องการให้จอดลงที่บางซื่อ เพราะเขาสั่งเอง ถ้าลงบางซื่อก็ตายกันเป็นเบือ และหลังจากนั้นจะมีคนมายึดเวที แล้วสถานการณ์จะร้อนแรงขึ้น ซึ่งตายเป็นเบือ เพราะเขาบอกเอง เป็นเกมอำมหิต ผมไม่เล่นด้วย แต่ทุกคนทิ้งไปหมดแล้ว ด้วยการเข้าใจสถานการณ์ไม่เหมือนกัน แต่ไม่รู้ได้รับสั่งจากเจ้าของเวทีหรือไม่