เวรกรรมมีจริง “อดีตรองอธิการมธ.” วิเคราะห์จัดเต็ม พรรคทำบาปกับคนรุ่นใหม่ ไม่มีทางเป็นรัฐบาล

คำอธิบายปฏิกิริยาและปรากฏการณ์ของคนรุ่นใหม่ในระยะที่ผ่านมาคือ ผู้ใหญ่ต้องพยายามเข้าใจเขา พวกเขาเพียงต้องการชีวิตที่ดีขึ้น แต่ ณ ขณะนี้พวกเขามองไม่เห็นอนาคตของตัวเองแต่อย่างใดเลย

“ชีวิตที่ดีขึ้น”ที่จริงแล้วคืออะไร คือชีวิตที่วัน ๆ ออกไปทานอาหารแบบโอมากาเสะ หรืออาหารแพงๆในร้านหรู ๆ ขับรถหรู ใช้ของแพง นาฬิกาแพงๆ แล้วถ่ายรูปมาลงอวดกันใน social media อย่างนั้นหรือ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่น่าแปลกใจที่ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการทำเว็บพนันออนไลน์ หวยออนไลน์ ธุรกิจฟอกเงิน มีบ้านหรู รถหรู ใช้ของหรู ล้วนมีอายุไม่เกิน 30 ปี พวกเขาคงเลือกอาชีพที่ผิดกฎหมาย หรือหมิ่นเหม่ต่อการทำผิดกฎหมาย ก็เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นกระมัง

จะว่าไปในประเทศเรา หากมีความขยันและมุมานะพอ และรู้จักใช้ชีวิตแบบพอเพียงตามทฤษฎีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ใช้เงินใช้ของที่สอดคล้องกับฐานะทางการเงินของเรา ทุกคนก็มีความสุขได้ ความพอเพียงไม่ได้หมายความว่าให้หยุดการขนขวายเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น แต่หมายถึงการมีน้อยใช้น้อย มีมากใช้มาก ไม่ใช้เงินเกินฐานะตัวเอง

ข้ออ้างอีกอย่างที่ได้ยินบ่อยๆ ก็คือต้องการการเปลี่ยนแปลงไปสู่สังคมที่ดีกว่า ซึ่งพอจะอนุมานได้ว่า สังคมที่ดีกว่าในบริบทของคนรุ่นใหม่ ไม่ใช่สังคมที่ยึดหลักจริยธรรม รักษาระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัด ไม่เอารัดเอาเปรียบกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน เคารพสิทธิของผู้อื่น แต่หมายถึงสังคมที่เท่าเทียมกัน สังคมที่ไม่มีความเหลื่อมล้ำ ซึ่งเป็นไปได้ยาก กระทั่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศทุนนิยม ซึ่งดูเหมือนเป็นระบบเศรษฐกิจที่คนรุ่นใหม่นิยมชมชอบ และความเชื่อของคนรุ่นใหม่คือ ความเท่าเทียมและความเหลื่อมล้ำจะเกิดขึ้นไม่ได้หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงสถาบันพระมหากษัตริย์และสถาบันทหาร เพราะนั่นคืออุปสรรคสำคัญ พวกเขาเชื่อเช่นนั้นจริง ๆ

ความเชื่อแบบนี้ของคนรุ่นใหม่ไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่ได้รับการป้อนและปลูกฝังผ่านช่องทางต่างๆ ทั้งในชั้นเรียนและใน social media โดยกลุ่มคนที่มีเป้าหมายที่เป็นที่ทราบกันอยู่ เชื่อว่าผู้ที่ยอมนำอนาคตต้วเองมาเสี่ยง หรือกระทั่งเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อความเท่าเทียมกัน เพื่อสังคมที่ดีกว่า ส่วนใหญ่ทำด้วยความต้องการที่บริสุทธิ์ ด้วยความเชื่อดังกล่าวข้างต้น

คงยากมากที่จะเปลี่ยนความคิดของพวกเขาในระยะเวลาสั้น ๆ แต่วันหนึ่งในอนาคตพวกเขาจะมองเห็นและเข้าใจได้เอง ณ ขณะนี้เราคงทำได้เพียงประคับประคอง ประนีประนอม ผ่อนสั้นผ่อนยาว ไม่ให้เกิดการสูญเสีย ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับฝ่ายใด

ขอบอกว่า พรรคการเมือง กลุ่มการเมืองใด ที่ทำบาปไว้กับบรรดาเยาวชนคนรุ่นใหม่เหล่านี้ ไม่มีทางที่จะได้เป็นรัฐบาล และจะมีแต่ตกต่ำลงเรื่อย ๆ ขอย้ำเป็นครั้งที่เท่าใดไม่ได้จำว่า เวรกรรมมีจริง