ลึกไม่ลับ “สารัชถ์” มหาเศรษฐี GULF จากธุรกิจขายไฟฟ้าถึงเจ้าพ่อสื่อโทรคมนาคม

ประเด็นน่าสนใจถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเดินโครงการโรงไฟฟ้าบ่อนอกได้ แต่ “สารัชถ์” กลับตัดสินใจเพิ่มทุน บริษัทกัลฟ์ จาก 5,000 ล้านบาท เป็น 1.4 หมื่นล้านบาท ในปี 2547 เพื่อดำเนินโครงการโรงไฟฟ้าแก่งคอย 1 และ 2 ภายหลังจาก กฟผ. อนุมัติให้กัลฟ์ดำเนินการสร้าง

จากนั้นในปี 2554 มีการตั้งบริษัทโฮลดิงส์ ในชื่อ บริษัท กัลฟ์ เอ็นเนอร์จี ดีเวลลอปเมนท์ พร้อมรวบรวมหุ้นบริษัทต่างๆ ในเครืออีกหลายบริษัท เพื่อเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ ก่อนระดมทุนด้วยเปิดขายหุ้น IPO ให้ประชาชนทั่วไป ในเดือนธันวาคม 2560 ราคาหุ้นละ 45 บาท

ความน่าสนใจก็คือ เพียงไม่กี่ปี สถานะทางธุรกิจของกัลฟ์ เติบโตอย่างรวดเร็ว อาทิเช่น ในปี 2564 กัลฟ์แจ้งในรายงานประจำปีว่า มีรายได้รวมมากกว่า 5.2 หมื่นล้านบาท เพิ่มจากปี 2563 ประมาณ 1.6 หมื่นล้านบาท ขณะที่กำไรในปี 2564 อยู่ที่ 9,167 ล้านบาท ส่วนสินทรัพย์รวมอยู่ที่ 3.6 แสนล้านบาท

ขณะที่ในปี 2557 “สารัชถ์” เคยถูกเรียกตัวตามคำสั่งคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) หลังการรัฐประหารโดย พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา หัวหน้า คสช. เนื่องจากถูกมองว่าอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับสัมปทานเอื้อประโยชน์ให้กับบุคคล จากโอกาสได้รับผิดชอบโครงการโรงไฟฟ้า ขนาด 5,000 เมกะวัตต์ โดยกัลฟ์เป็นผู้ร่วมประมูลรายเดียว

อย่างไรก็ตาม “สารัชถ์” ยังสามารถขับเคลื่อน “กัลฟ์” ต่อมาได้เป็นปกติ โดยในรายงานประจำปี 2564 ระบุว่า กำลังการผลิตไฟฟ้าของกัลฟ์ในไทยอยู่ที่ 7,875 เมกะวัตต์ เป็นพลังงานก๊าซธรรมชาติประเภท IPP จำนวน 61 เปอร์เซ็นต์ พลังงานก๊าซธรรมชาติ SPP หรือ จากโรงไฟฟ้าขนาดเล็ก จำนวน 31 เปอร์เซ็นต์ และ เป็นพลังงานทดแทน 8 เปอร์เซ็นต์ โดยตั้งเป้าไว้ว่าในปี 2570 จะผลิตไฟฟ้าได้รวม 14,498 เมกะวัตต์ โดยขยายพลังงานก๊าซธรรมชาติ IPP เป็น 77 เปอร์เซ็นต์ พลังงานก๊าซธรรมชาติ SPP ลดลงเหลือ 17 เปอร์เซ็นต์ ส่วนพลังงานทดแทนลดลงเหลือ 6 เปอร์เซ็นต์

ส่วนลูกค้าหลักของกัลฟ์ มากกว่า 91 เปอร์เซ็นต์คือ กฟผ. และเป็นลูกค้าอุตสาหกรรม 9 เปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้ กัลฟ์มีแผนจะขายให้ลูกค้าอย่าง กฟผ. เพิ่มเป็น 94 เปอร์เซ็นต์ ในปี 2570 และลดสัดส่วนลูกค้าอุตสาหกรรมลงเหลือ 6 เปอร์เซ็นต์

จากกรณีดังกล่าว ครั้งหนึ่งในการประชุมสภาผู้แทนราษฎร น.ส. เบญจา แสงจันทร์ ส.ส.แบบบัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล ได้กล่าวอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล ว่า ด้วยกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง (Reserve Margin) ที่พุ่งขึ้นไปถึง 54 เปอร์เซ็นต์ เท่ากับว่าประเทศไทยมีการปล่อยให้ผลิตไฟฟ้า จนล้นเกินหลักการ 15-20 เปอร์เซ็นต์ ส่อให้เห็นว่าอาจมีการเอื้อประโยชน์ให้กับบริษัทเอกชน

ไม่เท่านั้นยังมีการตั้งข้อสังเกตุด้วยว่า แผนพัฒนากำลังผลิตไฟฟ้าของประเทศ (Power Development Plan: PDP) ก็ถูกเปลี่ยนแปลงบ่อยอย่างผิดปกติ รวมถึงมีการแก้ไขในรายละเอียดอยู่บ่อยครั้ง และปัจจัยที่ทำให้กำลังการผลิตไฟฟ้าสำรองล้นเกิน คือการเปลี่ยนเนื้อหาสาระในแผน PDP ทำให้มีการตั้งข้อสังเกตว่ามี “มือที่มองไม่เห็น” เข้ามาทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลง เพื่อแลกกับการสนับสนุนรัฐบาล และ “พรรคการเมือง” หรือไม่

ยิ่งยวดที่สุดกับสถานะความร่ำรวยของ “สารัชถ์” ไม่ได้มีเพียง การผลิตไฟฟ้าขายให้ กฟผ. แต่ยังต่อยอดธุรกิจมาถึงอีกหนึ่งจุดสำคัญ เมื่อได้เข้าไปมีส่วนในการเป็นเจ้าของธุรกิจโทรคมนาคม