“โบว์ ณัฏฐา” เทียบชัด ๆ ปราศรัยครั้งสุดท้าย “เพื่อไทย” พลาดแรง ทำแพ้ “ก้าวไกล”

เนื้อหาการปราศรัยในวันนั้น จึงไม่ใช่การชู “จุดเด่น” ของพรรคเพื่อไทย หากทำได้เพียงปลุกใจ “คนเสื้อแดง” ที่สุขใจกับการได้ย้อนอดีตเท่านั้น หาได้ช่วยทำให้คนที่ยังลังเลอยู่เกิดความมั่นใจ หรือขยายฐานเสียงใหม่ใด ๆ ได้เลย

มีหนำซ้ำ อีกสองวันก่อนการเลือกตั้ง พรรคเพื่อไทยยังไม่สามารถให้ “ความชัดเจน” ว่าใครกันแน่คือ “แคนดิเดทหมายเลขหนึ่ง” มีแต่ให้คนงมกันเองเดากันเองผ่านการจัดวางข้อความบนฉากหลังเวทีเท่านั้น และสปีชในส่วนที่เป็นไฮไลท์ที่สุดบนเวทีของคุณอุ๊งอิ๊ง ก็คือส่วนที่พูดถึงการกลับมาติดคุกของอดีตนายก เร้าความรู้สึกให้คนรู้ว่าท่านอยากมาช่วยคิดช่วยพัฒนาบ้านเมือง … พาให้หลายคนคิดไปว่า ทั้งที่เป็นพรรคการเมืองใหญ่ มีคนมากมายอยู่เต็มพรรค ก็ยังหวังพึ่งร่มเงาอดีตนายกในวัย 74 ปี

Theme หลักในการปราศรัยของพรรคเพื่อไทยในวันนั้น จึงเป็นเรื่องของ “อดีต” โดยแท้ ในขณะที่พรรคก้าวไกล พูดเรื่อง “อนาคต”

การปราศรัยโดยคุณพิธาของพรรคก้าวไกล ถูกร่างโดยผ่านการทำ Market Segmentation แบ่ง “กลุ่มเป้าหมาย” ทางการตลาดมาเป็นอย่างดี เนื้อหาตลอดการปราศรัย เป็นการพูดถึงคนทีละกลุ่ม ทีละกลุ่ม โดยฉายให้เห็นภาพว่าพรรคก้าวไกลจะสามารถเปลี่ยนชีวิตและ pain point ของคนแต่ละกลุ่มในเรื่องไหนบ้าง และด้วยวิธีใด

ต้องย้ำว่า ใครที่ไม่เห็นด้วยหรือไม่ชอบพรรคก้าวไกลก็คงไม่เลือกอยู่แล้ว แต่สำหรับคนที่ยังลังเล เขาเห็นภาพ “อนาคต” สุดท้าย พรรคก้าวไกลไม่เคยมีความกำกวม ว่าตั้งใจจะส่งใครเป็นนายกรัฐมนตรี คุณพิธาขึ้นปราศรัยด้วยความรู้สึกของนายกรัฐมนตรีคนต่อไป ไม่ใช่แค่คนที่ถูกเสนอชื่อในฐานะตัวจริงบ้างตัวหลอกบ้าง ที่ล้วนแล้วแต่ไม่มีอำนาจตัดสินใจจริง ๆ ทั้งสิ้น

องค์ประกอบเหล่านี้สร้าง “แรงบันดาลใจ” ที่จำเป็นต่อการตัดสินใจของผู้ลงคะแนนที่ยังลังเลระหว่าง “พรรคแดง” กับ “พรรคส้ม” ในนาทีสุดท้าย และนั่นคือ “จุดเปลี่ยน” ที่ทำให้ลำดับที่และสถานะแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล “ในรอบแรก” ของพรรคเพื่อไทยและก้าวไกลเกิด “สลับที่” กัน พร้อมปรากฏการณ์ซูเปอร์แลนด์สไลด์ของพรรคก้าวไกลใน กทม.