“อัษฎางค์” เปิดโปงขบวนการ อยากเปลี่ยนประเทศไทยไม่เหมือนเดิม เทียบชัด 3 ข้อ ก้าวไกลเจตนาแก้ 112 ไม่ต่างจากปฏิวัติ

จึงเป็นที่มาของการปั้นกระแสและสร้างความเท็จให้เป็นความจริง การทำการเมืองด้วยการตลาดอำมหิต ด้วยกลยุทธ์ในน่านน้ำสีดำ (Black Ocean Strategy) โดยการช่วงชิงส่วนแบ่งทางการตลาด โดยไม่จำเป็นที่จะต้องคำนึงถึงผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นคู่แข่งขัน ประชาชนหรือใครๆ ทั้งสิ้น ไม่สนใจว่าจะต้องใช้วิธีการใดให้ได้มาซึ่งชัยชนะ

กลยุทธ์ในน่านน้ำสีดำ จะดำเนินการหลบเลี่ยงตามช่องว่างของกฎหมาย ใช้สายสัมพันธ์กับผู้ที่มีอิทธิพลทั้งในและต่างประเทศ เพื่อช่วงชิงคะแนนเสียงหรือการครองใจประชาชนผู้ที่จะเป็นฐานเสียงให้มากที่สุด โดยไม่สนใจว่าจะทำอย่างไรให้ประชาชนคล้อยตามและนิยมชมชอบพรรคและพวกของตน ไม่ว่าจะเป็นการสร้างข้อมูลเท็จ บิดเบือนข้อเท็จจริง ทำให้ดำเป็นขาวและขาวเป็นดำ ทำให้คนดีกลายเป็นคนชั่ว บ่อนทำลายผู้ที่เป็นสัญลักษณ์ของคนดีหรือความดี เช่น การบ่อนทำลายพระมหากษัตริย์ ผู้นำทางการเมือง ผู้นำศาสนาและผู้นำสังคม

หลอกเด็กหรือประชาชนให้ทำผิดกฎหมาย หลอกให้คนต่อต้านวัฒนธรรมจารีตประเพณีอันดีงาม หลอกให้คนเรียกร้องสิทธิเสรีภาพ หลอกว่าประชาชนถูกกดขี่ เป็นทาส หลอกว่า ม.๑๑๒ ซึ่งเป็นเพียงกฎหมายปกป้องการล่วงละเมิดสถาบันประมุขของชาติว่าเป็นกฎหมายที่ละเมิดสิทธิและกดขี่ประชาชน หลอกว่าดินแดนต่าง ๆ ของไทยไม่ใช่ของไทย หลอกว่าเศรษฐกิจตกต่ำ ประชาชนอดอยาก ทั้งที่ทุกคนแม้แต่คนที่ยุยงก็ยังมีกินมีใช้ มีสิทธิเสรีภาพ มีความปลอดภัยทั้งชีวิตและทรัพย์สิน มีชีวิตที่เป็นปกติ
กิจกรรมหลัก” เพื่อประเทศไทยไม่เหมือนเดิม” ได้แก่

1. หลอกให้ประชาชนเรียกร้องให้พระมหากษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ ทั้งที่พระมหากษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญมาตั้งแต่ 2475 แล้ว
เวลาเราได้ยินว่ากฎหมายนั้นกฏหมายนี้เรียกว่า พระราชบัญญัติ พระราชกำนด หรือการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี ประธานรัฐสภา ประธานศาล ฯลฯ เราจะรู้สึกหรือเข้าใจเหมือนว่าพระมหากษัตริย์มีอำนาจสั่งการและแต่งตั้งทั้งตัวบุคคลและออกกฏหมาย
ความจริง

ในระบอบประชาธิปไตย กฎหมายทุกฉบับมาจากประชาชน เพราะประชาชนเป็นผู้เลือกผู้แทนเป็น สส.เข้าไปทำหน้าที่ออกกฎหมาย เลือกนายกฯ เลือกรัฐบาลให้มาบริหารประเทศ นอกจากนี้ สส.ยังมีอำนาจและหน้าที่ในการควบคุม ตรวจสอบ และถ่วงดุลอำนาจ
เพราะฉะนั้น กฏหมายที่บังคับใช้กับประชาชนก็มาจากประชาชน พระมหากษัตริย์ไม่ได้ทรงร่างกฎหมายนั้นขึ้นมาเอง รัฐบาลที่บริหารราชการแผ่นดิน ก็มาจากประชาชน ตุลาการศาลก็มาจากประชาชน เพราะทั้ง 3 อำนาจหลักในระบอบประชาธิปไตยมีจุดเริ่มต้นมาจากประชาชน และประชาชนเป็นผู้ที่เลือกผู้แทนไปทำหน้าที่เหล่านั้นแทนประชาชน การเมืองและการปกครองไม่ได้มาจากพระมหากษัตริย์
พระมหากษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ แต่อยู่เหนือการเมือง อย่างไร

รัฐธรรมนูญทุกฉบับบัญญิตว่า
มาตรา ๒ ประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
มาตรา ๓ อำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทย พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นประมุขทรงใช้อำนาจนั้นทางรัฐสภา คณะรัฐมนตรี และศาล ตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ
คำว่า” อำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทย พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นประมุขทรงใช้อำนาจนั้นทางรัฐสภา คณะรัฐมนตรี และศาล” ทำให้ประชาชนที่ไม่เข้าใจกฏหมาย ไม่เข้าใจเรื่องการเมืองการปกครอง ตกเป็นเครื่องมือทางการเมืองของนักการเมืองชั่ว ว่าพระมหากษัตริย์อยู่เบื้องหลังการเมืองการปกครอง มีอำนาจสั่งการทุกสิ่งอย่าง
รัฐสภา ประกอบด้วย สส.และ สว. ซึ่งเป็นผู้แทนปวงชน
รัฐบาล มาจาก สส.ซึ่งผ่านการเลือกตั้งโดยตรงของประชาชน แล้ว สส.นั้นก็เป็นตัวแทนประชาชนเพื่อเลือกตัวนายกรัฐมนตรี และนายกรัฐมนตรีเลือกคณะรัฐมนตรีเพื่อจัดตั้งรัฐบาล

ศาส มาจากคณะกรรมการศาลยุติธรรมเป็นคนจัดสอบและคัดเลือก
ดังนั้นคำว่า “พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นประมุข ทรงใช้อำนาจนั้นทางรัฐสภา คณะรัฐมนตรี และศาล ตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ” หมายความว่า ตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ พระมหากษัตริย์ไม่ได้มีอำนาจทางการเมืองจริง แต่อำนาจทางการเมืองหรืออำนาจอธิปไตยนั้นเป็นของประชาชนและมาจากประชาชน เพราะรัฐสภา คณะรัฐมนตรี และศาล มีที่มาจากประชาชนทั้งสิ้น
จึงเป็นที่มาของคำว่า พระมหากษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ แต่อยู่เหนือการเมือง