23 ก.ค.2566 นายสมชาย แสวงการ สว. ในฐานะเลขานุการวิปวุฒิสภา ได้โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก สมชาย แสวงการ ระบุว่า #สวปกป้องสถาบันชาติศาสนาพระมหากษัตริย์
#คนไทยที่จงรักภักดีต้องอ่าน
#ปฏิรูปสถาบันหวังดีหรือประสงค์ร้าย
#เปลือยธาตุแท้:แนวทางอุดมการณ์ก้าวไกล
ตอนที่ 1 แก้รัฐธรรมนูญลดพระราชสถานะพระราชอำนาจพระมหากษัตริย์
จากที่ผมเคยแสดงหลักฐานร่างแก้ไขประมวลกฎหมายอาญามาตรา112 ของพรรคก้าวไกลที่เคยเสนอเข้าสภาผู้แทนราษฎร2ครั้งว่า
เป็นการลดฐานะกฎหมายคุ้มครองพระมหากษัตริย์ในฐานะพระประมุขแห่งรัฐ เอาออกจากหมวดความผิดต่อความมั่นคง และลดโทษจนบางเบาต่ำกว่ากฎหมายหมิ่นประมาทบุคคลธรรมดา อันเป็นที่มาส่วนหนึ่งทำให้สส.สว.ที่รู้เท่าทันจึงไม่ไว้วางใจให้นายพิธา จากพรรคก้าวไกลเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่30 แล้ว
หากยังพบความเคลื่อนไหวและการดำรงความมุ่งหมายที่กังวลยิ่งกว่า!!!
คือ ร่างเสนอแก้ไขรัฐธรรมนูญ ของนายปิยะบุตร แสงกนกกุล เลขาธิการคณะก้าวหน้า คีย์แมนคนสำคัญ ปรมาจารย์ทางความคิดและอุดมการณ์การเมืองผู้ก่อตั้งพรรคอนาคตใหม่ คณะก้าวหน้า และผู้ช่วยหาเสียงพรรคก้าวไกล ที่น่าจะยังดำรงความมุ่งหมายเสนอร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญหมวด2 พระมหากษัตริย์ ที่เคยเผยแพร่ต่อสาธารณะเมื่อ2564 และอาจเตรียมยื่นร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญหมวดพระมหากษัตริย์ในอนาคตอันใกล้
โดยนายปิยะบุตร ได้เสนอร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญไว้ น่ากังวลใจอย่างยิ่ง ดังนี้
ร่างแก้ไขในมาตรา 3 ให้ยกเลิกหมวด2
พระมหากษัตริย์ของรัฐธรรมนูญ2560 ตั้งแต่มาตรา6ถึงมาตรา24และใช้ความต่อไปนี้แทน
“มาตรา 6 พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของประเทศ
ทรงเป็นศูนย์รวมจิตใจของปวงชน ชาวไทย และทรงเป็นกลางทางการเมือง
การสืบทอดตำแหน่งพระมหากษัตริย์เป็นไปตามหลักการสืบราชสมบัติ
ทางสายโลหิตตาม ที่ กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญนี้และกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์”
โดยผมจะค่อย ๆ ทยอยอธิบายรายละเอียดรายมาตราให้พี่น้องประชาชนทราบ เพื่อให้เข้าใจถึงเจตนารมณ์อย่างแท้จริงว่า แนวทางอุดมการณ์ก้าวไกล ที่อ้างนั้น พวกเขาคิดแก้ไขรัฐธรรมนูญหมวดพระมหากษัตริย์เพื่อส่งเสริมหรือลดพระราชสถานะพระราชอำนาจ กันแน่?
เพราะนับแต่การเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 ในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ได้เทอดทูนให้พระมหากษัตริย์ทรงอยู่เหนือความขัดแย้งทางการเมืองให้เป็นที่เคารพสักการะผู้ใดจะละเมิดมิได้ จะกล่าวหาหรือฟ้องร้องมิได้ เช่นระบุไว้ในมาตรา6 ของรัฐธรรมนูญปัจจุบัน
แต่ร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญของนายปิยะบุตร ผู้ช่วยหาเสียงพรรคก้าวไกล ได้ยกเลิกความทั้งหมดทิ้งและแก้ไขให้พระมหากษัตริย์ยังทรงต้องเป็นกลางทางการเมือง น่าจะถือว่าเป็นร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญ ที่มีเจตนาแฝงเร้นและส่งผลลดทอนพระราชสถานะและพระราชอำนาจพระมหากษัตริย์ลง
กล่าวคือ
1)อ้างว่า กำหนดพระราชสถานะประมุขของรัฐ ศูนย์รวมจิตใจ และความเป็นกลางทางการเมือง
ประเด็นนี้ไม่มีความจำเป็นต้องบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ
เพราะข้อเท็จจริงรับรู้ในสังคมไทยตั้งแต่ประวัติศาสตร์ชาติและจารีตประเพณีในการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์
ทรงเป็นประมุขนั้น พระมหากษัตริย์เป็นพระประมุขและทรงเป็นศูนย์รวมทางจิตใจของพสกนิกรชาวไทยอยู่แล้วมาตลอด
การเสนอเพิ่มเรื่องความเป็นกลางทางการเมืองนั้น เป็นหลักการพื้นฐานที่บังคับใช้ในลักษณะจารีตประเพณีในทางรัฐธรรมนูญ ไม่จำเป็นต้องเขียนไว้เป็นเพิ่มเติมในรัฐธรรมนูญอีกเช่นกัน
การแก้ไขเช่นนี้ จึงอาจเชมีเจตนาแฝงเร้นหรือใช้เพื่อโฆษณาชวนเชื่อ
ว่า ทำให้สถาบันพระมหากษัตริย์เป็นศูนย์รวมจิตใจของปวงชนชาวไทยและเป็นกลางทางการเมืองอย่างแท้จริงนั้น
แต่ในความเป็นจริง “สถาบันพระมหากษัตริย์ตามร่างนี้ จะเหลือเพียงแค่เป็น*สัญลักษณ์ของประเทศเท่านั้น พระราชอำนาจต่างๆที่เคยมีและรัฐธรรมนูญรับรองไว้ถูกจำกัดลงมาก และยังเป็นการนำการเมืองไปเกี่ยวข้องกับสถาบันพระมหากษัตริย์มากขึ้น “
ยังจะนำไปสู่ความขัดแย้งระหว่างสถาบันพระมหากษัตริย์และสภาผู้แทนราษฏรที่มาจากการเลือกตั้งได้ในอนาคต
