“ดร.นิว”ซัดหนัก”ศ.สิวรักษ์” รู้ไม่จริง มั่วนิรโทษกรรม 112 เพราะวิจารณ์สุจริต

สอง ตำรวจก็ไม่ได้จับทันทีตามที่นายสุลักษณ์กล่าวในกะลา เพราะนายปิยบุตรเองก็เป็นผู้ต้องหา ม.112 แต่ก็ไม่ได้โดนจับแต่ประการใด และปัจจุบันก็มีคณะกรรมการของตำรวจในการกลั่นกรองอยู่แล้ว ไม่ใช่จะดำเนินคดีกันได้ง่ายๆ

สาม การเสนอให้สำนักพระราชวังมาเกี่ยวข้องในลักษณะของผู้ฟ้อง นับว่าไม่แยบคาย จะกลายเป็นการดึงมาเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งโดยไม่จำเป็น ที่เป็นอยู่ก็ดีอยู่แล้ว เพราะเป็นสิทธิเสรีภาพของประชาชนในการปกป้องพระประมุข

สี่ ม.112 ไม่ใช่คดีการเมือง หากแต่เป็นคดีความมั่นคง ซึ่งละเมิดต่อสิทธิเสรีภาพของพระประมุข แล้วก็อย่ามาอ้างความเป็นธรรม ที่พระมหากษัตริย์ถูกหมิ่นประมาทอาฆาตมาดร้ายนั้นเป็นธรรมหรือ?

ห้า การนิรโทษกรรม ม.112 ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง หากแต่เป็นการบิดเบือน เป็นไปเพื่อประโยชน์ของกลุ่มคนที่คิดร้ายต่อสถาบันพระมหากษัตริย์เท่านั้น ประชาชนปกติทั่วไปไม่มีใครเดือดร้อนเพราะ ม.112

หก นายสุลักษณ์อายุ 90 ปี แล้ว แต่ยังไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี นำการมีลูกของทนายสามนิ้วมาฟอกขาวจากผู้กระทำผิดให้กลายเป็นผู้บริสุทธิ์ ทั้งๆ ที่การมีลูกกับการทำความผิดเป็นคนละเรื่องกัน การมีลูกสามารถเปลี่ยนสถานะ “ผู้กระทำผิด” เป็น “ผู้บริสุทธิ์” ได้หรือ?

จึงต้องถามกลับไปว่านายสุลักษณ์ถือพุทธจริงๆ หรือ? ทำไมถึงมีปัญญาคิดได้เท่านี้? ทนายสามนิ้วเป็น “ผู้กระทำ” ละเมิดสิทธิเสรีภาพของผู้อื่น เขาต่างหากที่เป็นผู้ก่อกรรมซึ่งเป็นเหตุให้เขาต้องห่างจากลูกของตน แบบนี้นายสุลักษณ์เป็นผู้ทุจริตทางวาจาที่เขาบอกว่าเลวร้ายที่สุดเสียเองหรือไม่?