ผ่ามุมมอง “ปกรณ์ นิลประพันธ์” : “ปัญหาความเชื่อมั่น” (Trust)

คนในวงถามว่ามันเกี่ยวอะไรกัน

ผมเลยถามเขากลับไปว่า นาทีนี้พวกเขาเชื่อมั่น “ในอะไร” ได้บ้าง

ทุกคนลังเลที่จะตอบ

ผมรู้สึกว่ามีความอึดอัดเกิดขึ้นในการอภิปราย จึงเสนอความเห็นต่อไปว่า ปัญหาที่ยกมาหลายประการนั้นล้วนเป็นปัญหาสำคัญของประเทศ รวมทั้งของโลกด้วยซ้ำไป

โอเคละ เราทราบปัญหาและสาเหตุของปัญหาที่ยกขึ้นมาเป็นอย่างดี มีผลงานศึกษาวิจัยมากมาย พูดกันซ้ำไปซ้ำมา  แต่ทำไมเราถึงยังแก้ไขอะไรในเชิงโครงสร้างไม่ได้เลย ได้แต่แก้ปัญหาเฉพาะหน้า ปะผุไปวัน ๆ ทั้ง ๆ ที่คุยข่มกันว่าซุ่มศึกษากันล่วงหน้ามาหลายปี พร้อมทำทันที 100 วันเผา เอ๊ย 100 วันเห็นผลแน่ ๆ

ผมบอกเพื่อนว่า ส่วนตัวผมคิดว่าพื้นฐานสำคัญคือไม่มีใครเชื่อมั่นว่าจะมีผู้ใดที่จะแก้ปัญหาได้  ทุกวันนี้ก็ยังรออัศวินขี่ม้าขาวกันอยู่ทั้งที่รู้ว่าคงไม่มีหรอก  ซึ่งถ้าผู้คนคิดเช่นนั้นกันหมด คนมีหน้าที่แก้ปัญหาที่ไม่ว่าจะตั้งใจมาหรือไม่ ก็จะถูกตั้งคำถาม (ด้วยความไม่เชื่อมั่น) ว่าจะทำได้จริงหรืออยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าผู้มีหน้าที่จะร่ำเรียนมาจากสถาบันโด่งดัง มีปริญญายาวเฟื้อย มีประสบการณ์โชกโชนมาเพียงใด  และความไม่เชื่อมั่นของผู้คนก็จะทำให้ผู้มีหน้าที่ขาดแนวร่วม ขาดพลัง ขาดแรงสนับสนุน และขาดความร่วมมือในการแก้ไขปัญหา เพราะการแก้ไขปัญหาทุกอย่างนั้นมันต้องร่วมด้วยช่วยกัน ทำคนเดียวไม่ได้ ยิ่งเป็นเรื่องใหญ่ มันก็จะมี stakeholders มาก ถ้า stakeholders ไม่เชื่อมั่นในผู้มีหน้าที่แก้ไขปัญหา มันก็จะไม่มีใครฟังใคร